ਤਾਰਾ

ਮੈਂ ਛੱਤ ਤੇ ਪਿਆ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਉਪਰ ਤਾਰਿਆਂ ਵੱਲ ਵੇਖਦਾ ਰਹਿੰਦਾ..
ਡੈਡ ਆਖਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕੇ ਇਥੋਂ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ ਇਨਸਾਨ ਤਾਰਾ ਬਣ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾ..
ਮਾਂ ਦੇ ਨੰਗੇ ਢਿੱਡ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਮੈਨੂੰ ਝੱਟ ਨੀਂਦ ਆ ਜਾਂਦੀ..
ਪਰ ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਜਾਗਦਾ ਬੱਸ ਇਹੀ ਸੋਚਦਾ ਰਹਿੰਦਾ..ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇਹ ਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹੈ ਹੀ..
ਉਹ ਵੀ ਕੋਲੇ ਪਈ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਸੋਚਦੀ ਰਹਿੰਦੀ..ਪਰ ਮੂਹੋਂ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲਦੀ!

ਫੇਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਸ ਨੇ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲਿਆ…
ਕੇ ਪਤਾ ਨੀ ਕਰਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ..ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਬੜਾ ਗੁੱਸਾ ਚੜਿਆ..
ਪੁੱਤ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਉਸਨੂੰ ਬੇਗਾਨੇ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ..!

ਫੇਰ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਭੈਣ ਹੋਈ..
ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਪਰ ਜਦੋਂ ਮਾਂ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦੁੱਧ ਚੁੰਗਾਉਂਦੀ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਚੜ ਜਾਂਦਾ..

ਇੱਕ ਵਾਰ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਦੇ ਚੂੰਡੀ ਵੱਡ ਦਿੱਤੀ..
ਉਹ ਬੜਾ ਰੋਈ..ਮਾਂ ਆਖੇ ਕੋਈ ਕੀੜੀ ਵਗੈਰਾ ਲੜ ਗਈ ਹੋਣੀ..!
ਉਸ ਦਾ ਬਾਪ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਝਿੜਕਾਂ ਮਾਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ..ਤੈਥੋਂ ਖਿਆਲ ਨਹੀਂ ਰਖਿਆ ਜਾਂਦਾ..ਲਾਪਰਵਾਹ ਸਿਰੇ ਦੀ..!

ਮੈਂ ਵੀ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰੀ ਵਿੱਸ ਘੋਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ..ਉਸਦੀ ਸਿੱਧੀ ਗੱਲ ਦਾ ਵੀ ਪੁੱਠਾ ਜਿਹਾ ਜੁਆਬ ਦਿੰਦਾ..!

ਅਖੀਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਸਿਰ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਦੁਨੀਆ ਛੱਡਣ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾ ਲਿਆ..
ਸਿੱਧਾ ਨਹੀਂ ਆਖਿਆ ਬੱਸ ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ..
ਉਹ ਬੜਾ ਰੋਈ..ਕਹਿੰਦੀ ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਕਸੂਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਸ ਸਾਰੇ ਵਿਚ..!
ਪਰ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਨਾ ਸੁਣੀ..!

ਅੱਜ ਏਨੇ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਖੁਦ...

ਮੇਰੀ ਨਾਲਦੀ ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਪੜਨ ਵਿਦੇਸ਼ ਉਡਾਰੀ ਮਾਰ ਗਈ ਤਾਂ ਥੋੜਾ ਅਜੀਬ ਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ..

ਫੇਰ ਉਸਨੇ ਫੋਨ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫੇਰ ਬਾਹਰੋਂ ਆ ਗਏ ਤਲਾਕ ਦੇ ਪੇਪਰ..!

ਫੇਰ ਜਦੋਂ ਇੱਕਲੇਪਨ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਵੱਡ ਵੱਡ ਖਾਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਚੁੱਪ ਚੁਪੀਤੇ ਹੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਨੂੰ ਸਮੇ ਦਾ ਹਾਣੀ ਮੰਨ ਆਪਣੇ ਵੇਹੜੇ ਆਣ ਬਿਠਾਇਆ..

ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਨੇ ਕੋਈ ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਕੀਤਾ..
ਉਹ ਬੱਸ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਹੀ ਤੱਕਦੀ ਰਹੀ..ਸ਼ਾਇਦ ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਝੁੰਡ ਵਿਚੋਂ ਕਿਸੇ ਜਿਉਂਦੇ ਜਾਗਦੇ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਲੱਭਦੀ ਹੋਈ..!

ਅੱਜ ਏਨੇ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਬਾਅਦ ਸੈੱਲ ਫੋਨ ਦੀ ਕੰਟੈਕਟ ਲਿਸਟ ਤੇ ਉਂਗਲ ਫੇਰਦਿਆਂ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਓਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਮਾਂ ਦੇ ਓਸੇ ਪੂਰਾਣੇ ਨੰਬਰ ਤੇ ਆਣ ਟਿਕਿਆ..ਵਕਤ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਜੁਆਬ ਜੂ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਸਨ..!

ਹੁਣ ਅੰਬਰੀ ਤਾਰਾ ਬਣ ਗਿਆ ਮੇਰਾ ਬਾਪ ਅਕਸਰ ਹੀ ਮੇਰੇ ਸੁਫਨਿਆਂ ਵਿਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਏ ਤੇ ਸ਼ਿਵ ਦਾ ਇਹ ਗੀਤ ਸੁਣਾ ਮੁੜ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਏ ਕੇ..”ਜੋਬਨ ਰੁੱਤੇ ਜੋ ਵੀ ਮਰਦਾ ਫੁੱਲ ਬਣੇ ਜਾਂ ਤਾਰਾ..ਜੋਬਨ ਰੁੱਤੇ ਆਸ਼ਕ ਮਰਦੇ ਜਾਂ ਕੋਈ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲਾ”

ਫੇਰ ਮੈਂ ਕਿੰਨੀ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਬਸ ਏਹੀ ਗੱਲ ਸੋਚਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕੇ ਜੋਬਨ ਰੁੱਤ ਦੀ ਇਹ ਕੈਸੀ ਆਸ਼ਕੀ ਜਿਹੜੀ ਮੇਰੇ ਵਰਗੇ ਮਗਰ ਰਹਿ ਗਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਡਾਹਢੇ ਇਮਤਿਹਾਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਦੀ ਹੀ ਲੰਗਾਉਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਏ

ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਜਵੰਦਾ