ਉਸੇ ਪਿੰਡ ਪੇਕੇ ਉਸੇ ਪਿੰਡ ਸੋਹਰੇ

ਰੀਤ ਨਵੀਂ ਨਵੀਂ ਕਾਲਜ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਸੀ। ਉਸੇ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਉਹਦਾ ਗਵਾਂਢੀ ਮੁੰਡਾ ਰਵੀ ਵੀ ਪੜਦਾ ਸੀ। ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦਿਆਂ ਹੀ ਦੋਹਾ ਦੀ ਜਾਣ ਪਛਾਣ ਹੋਈ ਦੋਵੇਂ ਹੁਣ ਇਕੱਠੇ ਕਾਲਜੋ ਆਣ ਜਾਣ ਲੱਗ ਪਏ ।
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਜਾਣ ਪਛਾਣ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਲੱਗ ਪਈ ਹੁਣ ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਮਸਤ ਸਨ।ਰਵੀ ਹੁਣ ਯਾਰਾ ਦੋਸਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਠਣੋ ਬੈਹਣੋ ਘੱਟ ਗਿਆ ਸੀ ਬੱਸ ਰੀਤ ਤੇ ਓਹ ਆਪਣੀ ਹੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੇ ਸੀ। ਯਾਰਾ ਦੋਸਤਾਂ ਨੇ ਥੋੜੀ ਥੋੜੀ ਗੱਲ ਚੱਕਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੁਣ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਦੋਹਾ ਦੀਆ ਗੱਲਾ ਹੋਣ ਲੱਗੀਆ ।ਬਸੰਤੀ ਬੁੜੀ ਦੇ ਕੰਨਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਗੱਲਾ ਪਈਆ ਓਹ ਗੱਲ ਨੂੰ ਵਧਾ ਚੜਾਂ ਕੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬੜੀ ਮਾਹਰ ਸੀ । ਉਸਨੇ ਵੀ ਗੱਲ ਫੈਲਾਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗੱਲ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਰੀਤ ਤੇ ਰਵੀ ਦੇ ਘਰਵਾਲ਼ਿਆਂ ਤੱਕ ਪੁੱਜੀ ਉਹਨਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇਆ ਤੋਂ ਪੁਛੇਆ ਉਹਨਾ ਨੇ ਸਾਫ਼ ਮਨਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕਿਹਾ ਕੀ ਲੋਕੀ ਐਵੇਂ ਗੱਲਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਨੇ ਮਾਂ ਬਾਪ ਨੇ ਵੀ ਔਲਾਦ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਕੇ ਗੱਲ ਇੰਗਨੌਰ ਕਰ ਦਿੱਤੀ । ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਉਹਨਾ ਨੇ ਵੀ ਇਕੱਠੇ ਔਣਾ ਜਾਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ । ਹੁਣ ਜੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਤਾ ਉਹਨਾ ਦੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਲੜਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸਭ ਕੁਝ ਠੀਕ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਇਕ ਦਿਨ ਸ਼ਾਮ ਵੇਲੇ ਰੀਤ ਦੀ ਮਾ ਰੌਦੀ ਰੌਦੀ ਸਰਪੰਚ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਭੱਜੀ ਭੱਜੀ ਜਾਵੇ ਸਾਰੇ ਵਿਹੜੇ ਵਾਲੇ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸੀ ਰੀਤ ਦੀ ਮਾ ਸਰਪੰਚ ਨੂੰ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ ਕੀ ਰੀਤ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਘਰ ਨਹੀਂ ਆਈ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਹਦਾ ਫ਼ੋਨ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੱਥੇ ਗਈ ਮੇਰੀ ਕੁੜੀ ਰੱਬ ਸੱੁਖ ਰੱਖੇ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਸਮਝਾਏਆ ਜੇ ਦੇਰ ਸਵੇਰ ਹੋ ਜਾਏ ਘਰ ਫ਼ੋਨ ਕਰ ਦੀਆ ਕਰ ਪਰ ਅੱਜ ਉਸਦਾ ਫ਼ੋਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਮੈਨੂੰ ਤਾ ਬੜੀ ਟੈਸ਼ਨ ਹੋ ਰਹੀ ਏ।
ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਇੱਧਰ ਉੱਧਰ ਲੱਭਣ ਲੱਗੇ ਕੋਈ ਦੋ ਤਿੰਨ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਨੇੜੇ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਬੋਲੇ ਰਵੀ ਦਾ ਵੀ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਘਰ ਤਾ ਹੈ ਨਹੀਂ ਓਹ।ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਇੱਕਠੇ ਹੋ ਕੇ ਰਵੀ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਗਏ ਅੱਗੇ ਰਵੀ ਦੀ ਮਾ ਬਰਾਂਡੇ ਵਿੱਚ ਬੈਠੀ ਸਬਜ਼ੀ ਕੱਟ ਰਹੀ ਸੀ । ਇੰਨੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇਆ ਦੇਖ ਕੇ ਉਹ ਘਬਰਾ ਗਈ ਕਹਿੰਦੀ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਕੋਈ ਕੁਝ ਬੋਲੇਗਾ ਵੀ ਰੀਤ ਦੀ ਮਾ ਬੋਲੀ ਭੈਣ ਜੀ ਤੁਹਾਡਾ ਰਵੀ ਕਿੱਥੇ ਹੈ ਰਵੀ ਦੀ ਮਾ ਬੋਲੀ ਉਹ ਤਾ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਖ ਰਿਹਾ।
ਹੁਣ ਨਾਲ ਦੇ ਲੋਕ ਦੱਬੀ ਅਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਗੱਲਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਨਿਆਣੇ ਗੁਆਚੇ ਨਹੀਂ ਘਰੋਂ ਭੱਜ ਗਏ ਨੇ ਰਾਤ ਨੌਂ ਵਜੇ ਤੱਕ ਪੱਕਾ ਹੋ ਗਿਆ ਕੀ ਰੀਤ ਤੇ ਰਵੀ ਘਰੋਂ ਭੱਜ ਗਏ ਨੇ ਰੀਤ ਦੀ ਮਾਂ ਧਾਹਾਂ ਮਾਰ ਮਾਰ ਕੇ ਰੋਵੇ ਆਹ ਕੀ ਕਹਿਰ ਕਮਾ ਗਈ ਤੂੰ ਮਾਪੇਆ ਦੀ ਇੱਜਤ ਵਾਰੇ ਇਕ ਵਾਰ ਵੀ ਨਾ ਸੋਚੇਆ
ਰੀਤ ਦਾ ਬਾਪੂ ਰਵੀ ਦੇ ਬਾਪ ਨੂੰ ਗਾਲਾ ਕੱਢੇ ਤੇ ਕਹੇ ਤੇਰਾ ਮੁੰਡਾ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਮੇਰੀ ਧੀ ਨੂੰ ਭਜਾ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ ਹੁਣ ਨਹੀਂ...

ਬੱਚਦਾ ਮੈ ਸਾਰੇ ਟੱਬਰ ਨੂੰ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉ।
ਨੇੜੇ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਸਮਝਾਣ ਤੁਸੀਂ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਨਾ ਲੜੋ ਦੀਮਾਗ ਤੋਂ ਕੰਮ ਲਓ ਸਰਪੰਚ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਪੁਲੀਸ ਨੂੰ ਸੁਚੀਤ ਕਰੋ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਰਵੀ ਦੇ ਘਰੇ ਪੁਲੀਸ ਆਈ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬਾਪ ਤੇ ਭਾਈ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਥਾਣੇ ਲੈ ਗਈ। ਜਦੋ ਪਿੰਡ ਵਾਲੇਆ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਉਹ ਵੀ ਥਾਣੇ ਗਏ ਥਾਣੇਦਾਰ ਕਹਿੰਦਾ ਕਰਨੈਲ ਸਿੰਘ (ਰੀਤ ਦਾ ਬਾਪੂ)ਨੇ ਰਿਪੋਰਟ ਲਿਖਵਾਈ ਏ ਧਰਮ ਸਿੰਘ (ਰਵੀ ਦਾ ਬਾਪੂ)ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਓਹਦੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਭਜਾ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ ਹੈ। ਪਿੰਡ ਦਾ ਸਰਪੰਚ ਬੋਲੇਆ ਥਾਣੇਦਾਰ ਸਾਹਿਬ ਧਰਮ ਸਿੰਘ ਤੇ ਬਾਕੀ ਫੈਮਿਲੀ ਦਾ ਕੋਈ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਮੁੰਡਾ ਕੁੜੀ ਦੋਵੇਂ ਬਾਲੀਗ ਹਨ ਦੋਹੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਘਰੋਂ ਗਏ ਨੇ। ਥਾਣੇਦਾਰ ਨੇ ਸਰਪੰਚ ਦੀ ਜ਼ੁੰਮੇਵਾਰੀ ਤੇ ਧਰਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਏਸ ਸ਼ਰਤ ਤੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਰਵੀ ਦੀ ਕੋਈ ਖ਼ਬਰ ਲੱਗੇਗੀ ਤਾ ਪਹਿਲਾ ਪੁਲੀਸ ਨੂੰ ਸੁਚੀਤ ਕਰੋਗੇ। ਉੱਧਰ ਕਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਚੱਕਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕੀ ਤੂੰ ਧਰਮ ਸਿੰਘ ਤੇ ਕਾਰਵਾਈ ਪਾ। ਰਵੀ ਤੇ ਰੀਤ ਦਾ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੀ ਕਿੱਥੇ ਹਨ?ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਵਕਤ ਨਿਕਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਇਕ ਦਿਨ ਰਵੀ ਦਾ ਧਰਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਆਏਆ ਹਾਲ ਚਾਲ ਦੱਸਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਵੀ ਕਹਿੰਦਾ ਬਾਪੂ ਮੈ ਪਿੰਡ ਮੁੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਵਾਪੀਸ ।ਧਰਮ ਸਿੰਘ ਕਹਿੰਦਾ ਕਾਕਾ ਪਿੰਡ ਤਾ ਹੁਣ ਤੂੰ ਭੁੱਲਜਾ ਤੂੰ ਕੋਈ ਬਹਾਦਰੀ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜੋ ਲੋਕ ਤੈਨੂੰ ਸਬਾਸ਼ੀ ਦੇਣ। ਜਿੱਥੇ ਰਹਿ ਰਿਹਾ ਉੱਥੇ ਹੀ ਰਹਿ ਲੈ ਹੁਣ ਘਰ ਆ ਕੇ ਪਿੰਡ ਵਾਲੇਆ ਅੱਗੇ ਹੋਰ ਜ਼ਲੀਲ ਨਾ ਕਰੀ ਸਾਨੂੰ।
ਸਮਾ ਬੀਤਦਾ ਗਿਆ ਕੁਝ ਸਾਲਾ ਬਾਅਦ ਰੀਤ ਦੇ ਕੁੜੀ ਹੋਈ ।ਟੈਮ ਲੰਘਦਾ ਗਿਆ ਕੁੜੀ ਦੱਸ ਕੁ ਸਾਲਾ ਦੀ ਹੋ ਗਈ ਇਕ ਦਿਨ ਸਕੂਲੋਂ ਰੌਦੀ ਰੌਦੀ ਆਈ ਮਾ ਨੇ ਪੁਛੇਆ ਕੀ ਗੱਲ ਹੋਈ ਕਹਿੰਦੀ ਮਾ ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਇਕ ਮਹੀਨੇ ਦੀਆ ਛੁੱਟੀਆਂ ਹੋਈਆ ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਨਾਨਕਿਆਂ ਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਜਦੋ ਮੈ ਵੀ ਸਹੇਲੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤਾ ਉਹ ਕਹਿੰਦੀਆਂ ਤੇਰੇ ਤਾ ਨਾਨਕੇ ਹੈ ਨੀ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਘਰੋਂ ਭੱਜ ਕੇ ਆਈ ਏ।
ਮੰਮੀ ਸੱਚੀ ਮੇਰੇ ਨਾਨਕੇ ਹੈ ਨਹੀਂ ?ਨਿਕੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਮੁੰਹੋ ਇਹ ਸਭ ਸੁਣ ਕੇ ਰੀਤ ਤਾ ਸੁੰਨਸਾਨ ਹੋ ਗਈ ਉਹਦੇ ਮੁਹਰੇ ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਪਿਟਾਰਾ ਆ ਗਿਆ ਕਿਵੇਂ ਉਸਦੇ ਬਾਪੂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਭਾਈਆ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਾਲੇਆ ਕਿੰਨਾ ਫਿਕਰ ਕਰਦੇ ਸੀ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਨੈ ਝੰਜੋੜਿਆ ਰੀਤ ਖਿਆਲਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਈ ਪਰ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਾ ਸੂਝੇ ਕੀ ਬੋਲੇ। ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਰਵੀ ਆ ਗਿਆ ਕਿਵੇਂ ਨਾ ਕਿਵੇਂ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਟਾਲਿਆ ਕੁੜੀ ਵੀ ਬਾਹਰ ਖੇਡਣ ਚਲੀ ਗਈ।
ਅੱਜ ਦੋਹਾ ਦੇ ਬੁੱਲਾ ਤੇ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ੀ ਛਾਈ ਹੋਈ ਸੀ ਆਖਰ ਬੋਲਣ ਵੀ ਤਾ ਕੀ? ਕੀ ਆਖੇ ਰੀਤ ਆਪਣੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਕੀ ਤੇਰੀ ਮਾ ਦੇ ਉਸੇ ਪਿੰਡ ਪੇਕੇ ਉਸੇ ਪਿੰਡ ਸੋਹਰੇ,,,,,,,,,।

Submitted By:- Sandeep Rajwalwala