ਉਹ ਬੱਸੋਂ ਉੱਤਰਦੀਆਂ ਤਾਂ ਮਾਂ ਬੂਹੇ ਤੇ ਖਲੋਤੀ ਉਡੀਕ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ..
ਬਸਤੇ ਸੁੱਟ ਜੱਫੀ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਤੇ ਨਿੱਕੀ ਕੁੱਛੜ ਚੜੀ-ਚੜਾਈ ਹੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਲੈ ਆਉਂਦੀ..
ਰੋਜ ਦਾ ਦਸਤੂਰ ਸੀ ਇਹ!
ਅੱਜ ਉਹ ਬੂਹੇ ਤੇ ਖਲੋਤੀ ਨਾ ਦਿਸੀ ਤਾਂ ਤਿੰਨੋਂ ਮੰਮੀ-ਮੰਮੀ ਆਖਦੀਆਂ ਘਰ ਦਾ ਹਰੇਕ ਖੂੰਝਾ ਫਰੋਲਣ ਲੱਗੀਆਂ..
ਉਹ ਨੁੱਕਰ ਵਿਚ ਬੈਠੀ ਰੋ ਰਹੀ ਸੀ.!
ਕਾਫੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਮਗਰੋਂ ਵੀ ਜਦੋਂ ਰੋਣ ਦੀ ਵਜਾ ਨਾ ਦੱਸ ਸਕੀ ਤਾਂ ਤਿੰਨੋਂ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਤੇ ਰੋਟੀਆਂ ਲਾਹੁੰਦੇ ਬਾਪ ਦੁਆਲੇ ਹੋ ਗਈਆਂ..!
ਉਦਾਸ ਬੈਠੇ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤਵਾ ਹੇਠਾਂ ਲਾਹਿਆਂ..ਪਕਾ ਕੇ ਰੱਖੀਆਂ ਕੱਪੜੇ ਨਾਲ ਢੱਕੀਆਂ ਅਤੇ ਫੇਰ ਵੱਡੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ..ਬਾਕੀ ਦੋ ਵੀ ਵੱਡੀ ਦੇ ਮਗਰ ਮਗਰ ਹੋ ਤੁਰੀਆਂ..!
ਦੱਸਣ ਲੱਗਾ ਕੇ ਤੁਹਾਡੀ ਨਾਨੀ ਮਰ ਗਈ ਏ..ਰਾਤੀ ਸੁੱਤੀ ਪਈ ਉਠੀ ਨਹੀਂ..ਇਸ ਮਾਹੌਲ ਵਿਚ ਏਡੀ ਦੂਰ ਜਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ!
ਨਾਲ ਹੀ ਤਰਲਾ ਜਿਹਾ ਕੀਤਾ..ਇਸਨੂੰ ਸਮਝਾਓ..ਕੁਝ ਖਾ ਲਵੇ..ਸੁਵੇਰ ਦਾ ਬਿਨਾ ਕੁਝ ਖਾਦਿਆਂ ਪੀਤਿਆਂ ਰੋਈ ਜਾਂਦੀ ਏ..!
ਤਿੰਨੋ ਓਸੇ ਵੇਲੇ ਵਾ ਵਰੋਲੇ ਵਾਂਙ ਅੰਦਰ ਨੱਸ ਗਈਆਂ ਤੇ ਮਾਂ ਦਵਾਲੇ ਹੋ ਗਈਆਂ..ਭੁੰਜੇ ਬੈਠੀ...
ਨੂੰ ਉਠਾ ਕੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਲਿਆ ਬਿਠਾਇਆ..!
ਵੱਡੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਕਲ ਵਿਚ ਲੈ ਉਸਦੇ ਖਿਲਰੇ ਵਾਲ ਸੰਵਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ..!
ਵਿਚਕਾਰਲੀ ਪਾਣੀ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਭਰ ਲਿਆਈ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਨਿੱਕੀ ਨੇ ਤਲੀਆਂ ਝੱਸਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ..!
ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਹੌਕੇ ਲੈਂਦੀ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਆਰਾਮ ਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ..
ਫੇਰ ਚੋਹਾਂ ਨੇ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਚਲੀ ਗਈ ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕੀਤਾ..ਘੜੀ ਕੂ ਮਗਰੋਂ ਬਾਪ ਰੋਟੀ ਵਾਲੀ ਥਾਲੀ ਅੰਦਰ ਲੈ ਆਇਆ!
ਧੀਆਂ ਦੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਬੁਰਕੀਆਂ ਅੰਦਰ ਲੰਘਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਨੂੰ ਇੰਝ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿੱਦਾਂ ਖੁਦ ਦੀ ਜਨਮਦਾਤੀ ਆਪ ਤੇ ਭਾਵੇਂ ਅੱਜ ਸਦੀਵੀਂ ਸਫ਼ਰ ਤੇ ਨਿੱਕਲ ਤੁਰੀ ਸੀ ਪਰ ਜਾਂਦੀ ਜਾਂਦੀ ਉਸ ਜੋਗੀਆਂ ਤਿੰਨ ਨਿੱਕੀਆਂ ਮਾਵਾਂ ਪਿੱਛੇ ਜਰੂਰ ਛੱਡ ਗਈ ਸੀ!
ਦੋਸਤੋ ਹਮਦਰਦੀ ਦੇ ਦੋ ਬੋਲਾਂ ਵਿਚ ਵੱਡੀਆਂ ਕਰਾਮਾਤਾਂ ਕਰਨ ਦੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਹੁੰਦੀ ਏ!
ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਜਵੰਦਾ
