True And Untold Love Stories
ਮਿਠੜੀ ਯਾਦ
ਸਕੂਲ ਸਮੇਂ ਸਾਡਾ ਲਗਾਤਾਰ ਸੱਤਵੀਂ ਤੋਂ ਲੈਕੇ ਦਸਮੀ ਤੱਕ ਨੌਂ ਜਣਿਆਂ ਦਾ ਗਰੁੱਪ ਰਿਹਾ, ਤੇ ਸਾਡੀ ਕਲਾਸ ਚ ਕੁੱਲ 30 ਕੁ ਜਣੇ ਹੁਣੇ ਆ। ਮਤਲਬ ਤਿੰਨ ਲੈਨਾਂ ਬਣਦੀਆਂ ਸੀ, ਜਿਸ ਚ ਤਾਕੀਆ ਵਾਲੀ ਸਾਈਡ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਸੀਂ ਹੀ ਪੰਜ ਡੈਕਸ ਮੱਲੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਬੜਾ ਪਿਆਰ ਸੀ ਸਾਡਾ ਨੌਂਹਾਂ ਜਾਣਿਆ ਦਾ, ਜਿਸਦਾ ਪਤਾ ਇਥੋਂ ਲਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਕੇ ਰੋਜ਼ ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਵੇਲੇ ਕੈਂਟੀਨ ਚੋਂ ਅਸੀਂ ਨੌਂ ਪਲੇਟ ਸਮੋਸਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕੱਠਿਆਂ ਨੇ ਹੀ ਖਾਣੀਆਂ। 5 ਰੁਪਏ ਪਲੇਟ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ 45 ਰੁਪਏ ਬਣਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਤੇ ਅਸੀਂ ਇਹ ਮਤਾ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕੇ ਰੋਜ਼ ਇਕ ਜਣਾ ਪੰਜਾਹ ਰੁਪਏ ਲੈਕੇ ਆਵੇਗਾ, ਜਿਸ ਚੋਂ 45 ਰੁਪਏ ਨੌਂ ਪਲੇਟ ਸਮੋਸਿਆਂ ਲਈ ਤੇ 5 ਰੁਪਏ ਮਹਾਂ ਲੈਕਟੋ ਟਾਫੀਆਂ ਲਈ ਹੋਣਗੇ। ਬੜਾ ਵਧੀਆ ਸਮਾਂ ਨਿਕਲਣਾ ਤੇ ਅਕਸਰ ਆਪਣੀ ਮਾਟੀ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਛੁੱਟੀ ਮਾਰ ਲੈਣੀ ਤਾਂ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਉਸਦੇ ਘਰੇ ਸੁਨੇਹਾ ਪਹੁੰਚਾ ਦੇਣਾ ਕੇ ਪੁੱਤ ਛੁੱਟੀ ਕਰਕੇ ਬਚ ਨੀ ਸਕਦਾ, ਕੱਲ ਬੰਦਿਆਂ ਤਰ੍ਹਾਂ 50 ਰੁਪਏ ਲੈ ਆਈ😜 ਏਕਾ ਬੜਾ ਸੀ ਸਾਡੇ ਚ ਜਿਸਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਵੱਡੀਆਂ ਕਲਾਸਾਂ ਵਾਲੇ ਬਦਮਾਸ਼ ਬਿਰਤੀ ਵਾਲੇ ਮੁੰਡੇ ਵੀ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਉਲਝਦੇ ਨੀ ਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਸਾਡੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਹੀ ਖੇਡਾਂ ਹੁਣੀਆ, ਜਿਵੇਂ ਰੋਜ਼ ਕਿਸੇ ਨ ਕਿਸੇ ਸੀਨੀਅਰ ਕਲਾਸ ਨੂੰ ਬਾਸਕਟਬਾਲ ਵਾਲੀ ਗਰਾਉਂਡ ਚ ਕ੍ਰਿਕਟ ਦੀ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਰਬੜ ਦੀ CLS ਕੰਪਣੀ ਦੀ ਬਾਲ ਨਾਲ ਫੁਟਬਾਲ ਖੇਡਣ ਦਾ ਚੈਲੰਜ ਕਰਨਾ, ਜਾਂ ਦਰੱਖ਼ਤ ਦੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਤੋੜਕੇ ਓਸੇ ਗੇਂਦ ਨਾਲ ਹਾਕੀ ਖੇਡਣ ਲੱਗ ਪੈਣਾ😜 ਅੱਛਾ ਇਹ ਨਹੀਂ ਬੀ ਸਾਡੀ ਲੜਾਈ ਨੀ ਹੋਈ ਕਦੇ, ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਹੋਈ ਆ। ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਬੀ ਤੇ ਆਪਸ ਵਿਚ ਬੀ ਖਾਸੀ ਵਾਰ ਭਿੜੇ ਆ। ਐਂ ਹੀ ਇਕ ਵਾਰ ਸਾਡੇ ਚੋਂ ਇਕ ਜਿਸਨੂੰ ਅਸੀਂ ਉਸਦੇ ਪੁੱਠੇ ਦਮਾਕ ਚੱਲਣ ਕਰਕੇ ਜੱਬਲ ਸਦਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਦੀ ਸਾਡੇ ਚੋਂ ਈ ਇਕ ਨਾਲ ਤੂੰ ਤੂੰ ਮੈਂ ਮੈਂ ਹੋਗੀ। ਹੁਣ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪਤਾ ਸਾਡੀ ਕਲਾਸ ਦੇ ਹੀ ਦੂਜੇ ਗਰੁੱਪ ਨੂੰ ਲਗ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਵਿਚੋਂ ਦੋ ਮੁੰਡੇ ਜੱਬਲ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਹੀ ਸਨ। ਜੱਬਲ ਨੂੰ ਅਸੀਂ Continue Reading…
Write Your Story Here
ਸਕੂਨ
2ਸਾਡਾ ਬਿਨਾ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ ਹੀ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ.. ਫੇਰ ਵੀ ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਖੂਹ ਚੋ ਪਾਣੀ ਕੱਢਦੀ ਹੋਈ ਨੂੰ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਝਾਤੀ ਮਾਰ ਹੀ ਗਏ ਸਨ..ਗੁੜ ਵੇਚਣ ਵਾਲਾ ਬਣਕੇ..ਇਹਨਾਂ ਮੈਨੂੰ ਵਿਆਹ ਮਗਰੋਂ ਦੱਸਿਆ! ਜੰਝ ਟਾਂਗਿਆਂ ਤੇ ਆਈ..ਦੋ ਰਾਤਾਂ ਰਹੀ ਸੀ..ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਬੰਦੋਬਸਤ ਕੀਤਾ ਸੀ..ਲਾਵਾਂ ਫੇਰੇ ਵੀ ਲੰਮਾਂ ਸਾਰਾ ਘੁੰਡ ਕਢਵਾ ਕੇ ਹੋਏ ਸਨ..! ਜਦੋਂ ਵਿਆਹ ਕੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਸੂਬੇਦਾਰ ਚਾਚਾ ਥੋੜੀ ਅਡਵਾਂਸ ਸੋਚ ਦਾ ਮਾਲਕ..ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਿਆਂ ਬਿਠਾ ਚਾਹ ਪਿਆਉਣੀ ਏ! ਕਈਆਂ ਮੂੰਹ ਅੱਗੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਲਏ..ਇੰਝ ਕਿੱਦਾਂ ਹੋ ਸਕਦਾ? ਆਪਣੇ ਘਰੇ ਖੜ ਜਿੱਦਾਂ ਮਰਜੀ ਪਿਆਇਓ ਪਰ ਪੇਕੇ ਘਰ ਇੰਝ ਨੀ ਹੋਣ ਦੇਣਾ..ਦੋ ਨਿੱਕੀਆਂ ਵੀ ਹੈਣ..ਉਹ ਵੀ ਅਖੀਰ ਵਿਔਣੀਆਂ! ਪਰ ਚਾਚੇ ਦੀ ਜਿੱਦ ਅੱਗੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਨਾ ਚੱਲੀ..! ਕੰਬਦੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਕੱਪ ਫੜਿਆ..ਘੁੱਟ ਭਰਨ ਲਈ ਨਾਲਦੀ ਨੇ ਘੁੰਡ ਉਤਾਂਹ ਚੁੱਕਿਆ..ਲੁਕਵੀਂਆਂ ਨਜਰਾਂ ਨਾਲ ਇਹਨਾਂ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ..ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਟੇਢੀ ਨਜਰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਤੇ ਸੀ..ਏਨੀ ਹੋਸ਼ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀ ਨਾਲਦੀਆਂ ਜਾਣ ਬੁਝ ਚਾਹ ਵਿਚ ਮਿੱਠਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਾਇਆ..! ਅਜੇ ਪਾਣੀ ਵਾਰ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਲਿਆਂਦੀ ਨੂੰ ਮਹੀਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਇਆ ਕੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਕੂਲੇ ਕੱਚੀ ਨੌਕਰੀ ਮਿਲ ਗਈ..ਫੇਰ ਛੇਤੀ ਮਗਰੋਂ ਹੀ ਡਾਕੀਏ ਨੇ ਪੱਕੇ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਖਬਰ ਵੀ ਲਿਆ ਫੜਾਈ..ਇਹ ਆਖਣ ਮੇਰੇ ਘਰ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲੀ ਦੇ ਪੈਰ ਪਏ ਤਾਂ ਹੀ ਇਹ ਕਰਾਮਾਤ ਹੋ ਸਕੀ..! ਫੇਰ ਸਾਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਇਹ ਅਸੂਲ ਬਣਿਆ ਰਿਹਾ.. ਬਾਰ ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਸਾਈਕਲ ਦੀ ਘੰਟੀ ਵੱਜਦੀ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਚੁੱਲੇ ਤੇ ਧਰੀ ਚਾਹ ਦੀ ਪਤੀਲੀ ਉਬਾਲੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ..! ਮੀਂਹ ਜਾਵੇ ਤੇ ਭਾਵੇਂ ਹਨੇਰੀ ਜਾਵੇ..ਅਸੀਂ ਚਾਹ ਇਕੱਠਿਆਂ ਬੈਠ ਪੀਣੀ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ..! ਵਾਂਢੇ ਗਏ ਵੀ ਆਪਣਾ ਕੱਪ ਚੁੱਕ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਜਾਇਆ ਕਰਦੇ.. ਕਈ ਮਖੌਲ ਵੀ ਕਰਿਆ ਕਰਦੇ ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਹੁੰਦੀ..! ਚਾਹ ਦੀਆਂ ਚੁਸਕੀਆਂ ਭਰਦੇ ਹੋਏ ਇਹ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਸਕੂਲੇ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਵਾਪਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਦੱਸਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਅੱਗੋਂ ਆਂਢ ਗਵਾਂਢ ਵਿਚ ਹਰ ਹੋਈ ਬੀਤੀ ਅੰਦਰੋਂ ਕੱਢ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਹੋ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀ..ਘੜੀ ਦੀਆਂ ਸੂਈਆਂ ਪੁੱਛ ਕੇ Continue Reading…
Write Your Story Here
ਮੰਦ ਬੁੱਧੀ
5ਛੋਟਾ ਬੱਚੇ ਨੇ ਸਕੂਲ ਦੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤਾ ਕਾਗਜ ਦਾ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਨੋਟ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਫੜਾਇਆ ਅਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕੇ ਕੀ ਲਿਖਿਆ ਇਹਦੇ ਵਿਚ ? ਮਾਂ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਹੰਜੂ ਵਗਾਉਂਦਿਆ ਕਿਹਾ ਕੇ ਪੁੱਤ ਤੇਰੇ ਸਕੂਲ ਵਾਲੇ ਕਹਿੰਦੇ ਕੇ ਤੂੰ ਬਹੁਤ ਹੋਸ਼ਿਆਰ ਹੈ ਤੇ ਓਹਨਾ ਦੇ ਸਕੂਲ ਦੀ ਪੜਾਈ ਦਾ ਮਿਆਰ ਬਹੁਤ ਥੱਲੇ ਪੱਧਰ ਦਾ ਹੈ ! ਸੋ ਓਹਨਾ ਕਿਹਾ ਕੇ ਤੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵਧੀਆ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਜਾਵੇ ਉਹ ਤੈਨੂੰ ਪੜਾਉਣ ਤੋਂ ਅਸਮਰਥ ਹਾਂ ! ਬੱਚਾ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮਾਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਰੱਬ ਨੂੰ ਪਿਆਰੀ ਹੋ ਗਈ ! ਇੱਕ ਦਿਨ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਚੀਜਾਂ ਫਰੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਓਹੀ ਬਚਪਨ ਵਾਲਾ ਸਕੂਲੋਂ ਲਿਆਂਦਾ ਕਾਗਜ ਦਾ ਟੋਟਾ ਦਿਸ ਪਿਆ …ਪੜਿਆ ਤੇ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕੇ ਅਸੀਂ ਇਸ ਮੰਧ -ਬੁੱਧੀ (ਬੋਧਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ) ਵਾਲੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ! ਇਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਇਸ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਨਾ ਭੇਜਿਆ ਜਾਵੇ ! ਕਾਗਜ ਦਾ ਟੋਟਾ ਆਪਣੇ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਗਾ ਲਿਆ ਕਈ ਘੰਟੇ ਰੋਂਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਡਾਇਰੀ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਕੇ ਮਹਾਨ ਸੋਚ ਦੀ ਮਾਲਕ ਇੱਕ ਬਹਾਦੁਰ ਮਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਿਆਣਪ ਅਤੇ ਹਿੰਮਤ ਨਾਲ ਇੱਕ ਬੋਧਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਸਦੀ ਦਾ ਮਹਾਨ ਵਿਗਿਆਨੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ! ਸ਼ਾਇਦ ਇਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਹਾਂ ਪੱਖੀ ਸੋਚ ( positive thinking) ਦੀ ਤਾਕਤ ਜਿਹੜੀ ਕਿਸੇ ਨਕਾਰੇ ਹੋਏ ਨੂੰ ਪਤਾਲ ਚੋਂ ਕੱਢ ਅੰਬਰ ਦਾ ਚਮਕਦਾ ਸਿਤਾਰਾ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ! ਬਚਪਨ ਵਿਚ ਬੌਧਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਅਪਾਹਜ ਐਲਾਨੇ ਇਸ ਮਹਾਨ ਵਿਗਿਆਨੀ ਦਾ ਨਾਮ ਸੀ ਥੋਮਸ ਐਲਵਾ ਐਡੀਸਨ ..ਜਿਸਨੇ ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਬਲਬ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਮੂਵੀ ਕੈਮਰੇ ਤੱਕ ਦੀਆਂ ਕਈ ਅਣਗਿਣਤ ਚੀਜਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ! ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਖੁੱਲ ਦਿੱਲੀ ਤੇ ਦਲੇਰਾਨਾ ਸੋਚ ਕਈ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਨੰਬਰ ਘੱਟ ਆਉਣ ਤੇ ਖ਼ੁਦਕੁਸ਼ੀ ਦੇ ਰਾਹ ਤੁਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕ ਸਕਦੀ ਹੈ ! Eduਖਾਲਸਾ Welfare
Write Your Story Here
ਚੰਗੀ ਸੋਚ
2ਪਟਨਾ ਸਾਹਿਬ ਇਕ ਵਾਰ ਮੈਂ ਸੰਧਿਆ ਦੇ ਵਕਤ ਬੈਠਾ ਰਹਿਰਾਸ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਪਾਠ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਕ ਬਜ਼ੁਰਗ ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ, ਉਹ ਆਇਆ ਹੈ ਹੁਣੇ ਹੀ, ਗਠੜੀ ਇਕ ਪਾਸੇ ਰੱਖੀ ਤੇ ਜਿਹੜਾ ਸੰਗਮਰਮਰ ਦਾ ਫ਼ਰਸ਼ ਸੀ, ਉਥੇ ਕੁਝ ਝਾਤ ਮਾਰ ਕੇ ਲੱਭਣ ਲੱਗਾ। ਧਿਆਨ ਜਦ ਮੇਰਾ ਇਸ ਬਜ਼ੁਰਗ ‘ਤੇ ਪਿਆ ਕਿ ਇਹ ਕੁਛ ਲੱਭ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅੌਰ ਜਿੰਨੇ ਚਿਰ ਤੱਕ ਮੈਂ ਪਾਠ ਦਾ ਭੋਗ ਪਾਇਆ,ਉਨੇ ਚਿਰ ਤੱਕ ਉਹ ਕੁਛ ਲੱਭਦਾ ਹੀ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਵਿਚਾਰੇ ਦੇ ਨੇਤਰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਨੇ, ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਡਿੱਗ ਪਈ ਹੋਣੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਕੋਲ ਗਿਆ ਤੇ ਪੁੱਛਿਆ, “ਬਾਬਾ ਜੀ! ਕੀ ਗੁਆਚਿਆ ਹੈ? ਕਾਫ਼ੀ ਦੇਰ ਦੇ ਲੱਭ ਰਹੇ ਹੋ।” ਆਖਣ ਲੱਗਾ, “ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਗਿਆਨੀ ਜੀ, ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਮੈਂ ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਏ ਦੇ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮੈਨੇਜਰ ਨੇ ਵਾਇਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਫ਼ਰਸ਼ ‘ਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਨਾਮ ਲਿਖਾਂਗੇ ਤੇ ਮੈਂ ਦੇਖਦਾ ਪਿਆ ਹਾਂ ਕਿ ਨਾਮ ਕਿਥੇ, ਕਿਹੜੀ ਥਾਂ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ?” ਮੈਂ ਕਿਹਾ,”ਬਾਬਾ ਇਥੇ ਲੋਕੀਂ ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਮ ਲੱਭਦੇ ਨੇ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਘਰ ਦੇ ਵਿਚ ਵੀ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਲੱਭਣ ਵਾਸਤੇ ਆਏ ਹੋ ਤੇ ਜੇ ਤੈਨੂੰ ਇਥੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਤਾਂ ਫਿਰ ਗੁਰੂ ਦਾ ਨਾਮ ਕਿੱਥੋਂ ਲੱਭੇਗਾ? ਕਿਹੜੀ ਥਾਂ ਤੋਂ ਲੱਭੇਗਾ?” ਸੱਚ ਜਾਣਿਓ,ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ‘ਚ ਨੜੵਿੰਨਵੇਂ ਫ਼ੀਸਦੀ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਹੀ ਲੱਭਣ ਆਉਂਦੇ ਹਨ,ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਦੀ ਹੀ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਉਸ ਦਿਨ ਮਹਾਰਾਜ ਅੱਗੇ ਅਰਦਾਸ ਕੀਤੀ,’ਹੇ ਸੱਚੇ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹ! ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬੰਦਿਆਂ ਨੇ, ਤੇਰਾ ਚਿੱਟਾ ਫ਼ਰਸ਼,ਚਿੱਟਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤਾ,ਤੇਰੀਆਂ ਚਿੱਟੀਆਂ ਦੀਵਾਰਾਂ ਚਿੱਟੀਆਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤੀਆਂ,ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਮਨ ਕਿਥੇ ਚਿੱਟਾ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਕ ਹਉਮੈ ਸੀ, ਉਹ ਤੇਰੇ ਫ਼ਰਸ਼ ‘ਤੇ ਛਾ ਗਈ, ਤੇਰੀਆਂ ਦੀਵਾਰਾਂ ਤੇ ਛਾ ਗਈ। ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਆਈ ਕਿ, “ਤੇਰੋ ਕੀਆ ਤੁਝਹਿ ਕਿਆ ਅਰਪਉ ਨਾਮੁ ਤੇਰਾ ਤੁਹੀ ਚਵਰ ਢੋਲਾਰੇ॥” {ਅੰਗ ੬੯੪} ਜਦ ਸਰੀਰ ਉਸ ਨੇ ਦਿੱਤਾ ਹੈ,ਸਰੀਰ ਦੀ ਤਾਕਤ ਉਸ ਨੇ ਦਿੱਤੀ ਹੈ,ਤੂੰ ਦਾਨੀ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈਂ? ਨਹੀਂ,ਤੂੰ ਇਕ ਸਾਧਨ ਜਰੂਰ ਹੈਂ,ਕਰਤਾ ਨਹੀਂ। ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਮਝੋ। ਕਹਾਣੀ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ – Sukhpal Continue Reading…
Write Your Story Here
ਮਹਾਤਮਾ ਬੁੱਧ
ਮਹਾਤਮਾ ਬੁੱਧ ਆਪਣਿਆਂ ਚੇਲੇਆ ਨਾਲ ਬੈਠੇ ਹੋਈ ਸੀ ! ਇਕ ਚੇਲੇ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ-ਕਰਮ ਕੀ ਹੈ ? ਬੁੱਧ ਨੇ ਕਿਹਾ ਮੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਕ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਉਂਦਾ ਹਾ ! ਇਕ ਰਾਜਾ ਹਾਥੀ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮ ਰਹਿਆ ਸੀ ! ਅਚਾਨਕ ਉਹ ਇਕ ਦੁਕਾਨ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰੁਕਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਿਉ, ਪਰ ਮੈ ਇਸ ਦੁਕਾਨ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਫਾਸੀ ਦੇਣੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾ ! ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਹੋਇਆ! ਲੇਕਿਨ ਜਦ ਤਕ ਉਹ ਰਾਜੇ ਤੋ ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਣ ਪੁੱਛਦਾ ਤਦ ਤਕ ਰਾਜਾਂ ਅੱਗੇ ਜਾ ਚੁਕਿਆ ਸੀ ! ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਮੰਤਰੀ ਉਸ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੇ ਲਈ ਇਕ ਸਾਧਾਰਨ ਨਾਗਰਿਕ ਦੇ ਵੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ! ਉਸ ਨੇ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਤੋ ਵੈਸੇ ਹੀ ਪੁੱਛ ਲਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਵਪਾਰ ਕਿਵੇਂ ਦਾ ਚਲ ਰਹਿਆ ਹੈ? ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਚੰਦਨ ਦੀ ਲੱਕੜ ਵੇਚਦਾ ਸੀ ! ਉਸ ਨੇ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖੀ ਹੋ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਗਾਹਕ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ! ਲੋਕ ਉਸ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਆਉਦੇ ਤਾ ਹਨ , ਚੰਦਨ ਦੀ ਸ਼ੁਗੰਧ ਲੈਦੇ ਹਨ ਤੇ ਚਲੇ ਜਾਦੇ ਹਨ , ਉਹ ਚੰਦਨ ਦੇ ਗੁਣਾ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ , ਪਰ ਖਰੀਦੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀ! ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੁਣ ਉਸ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੇਵਲ ਇਕ ਗੱਲ ਤੇ ਟਿਕੀ ਹੈ ਕਿ ਰਾਜਾ ਜਲਦੀ ਹੀ ਮਰ ਜਾਵੇ ! ਉਸ ਦੀ ਚੀਖਾ ਲਈ ਬਹੁਤ ਮਾਤਰਾ ਵਿਚ ਚੰਦਨ ਦੀ ਲੱਕੜ ਖਰੀਦੀ ਜਾਵੇਗੀ, ਉਹ ਆਸ ਪਾਸ ਇਕੋ ਇਕ ਚੰਦਨ ਦੀ ਲੱਕੜ ਦਾ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਦਾ ਵਿਸਵਾਸ ਪੱਕਾ ਸੀ ਕਿ ਰਾਜਾ ਦੇ ਮਰਨ ਤੇ ਉਸਦੇ ਦਿਨ ਬਦਲਣਗੇ ! ਹੁਣ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਸਮਝ ‘ਚ ਆਇਆ ਕਿ ਰਾਜਾ ਉਸਦੀ ਦੁਕਾਨ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਿਉ ਰੁਕਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਿਉ ਉਸ ਨੇ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਜਤਾਈ ਸੀ , ਸਾਇਦ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਦੇ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਵਿਚਾਰਾ ਦੀਆ ਤਰੰਗਾਂ ਨੇ ਰਾਜਾਂ ਤੇ ਇਸ ਤਰਾ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ ਹੈ ! ਜਿਸ ਦੇ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਰਾਜਾ ਨੇ Continue Reading…
Write Your Story Here
ਪੈਸਾ
3ਬੰਦੇ ਨੂੂੰ ਆਖਿਰ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਪੈਸਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ? #ਸਾਦੀਓ_ਮਾਨੇ ਫੁੱਟਬਾਲ ਦਾ ਸੰਸਾਰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਖਿਡਾਰੀ ਹੈ। 27 ਸਾਲਾ ੲਿਸ ਖਿਡਾਰੀ ਦੀ ਕਮਾਈ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਰੁਪਈਆਂ ‘ਚ ਗਿਣਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ੲਿਹ ਪ੍ਰਤੀ ਹਫਤਾ ਇੱਕ ਕਰੋੜ ਚਾਲੀ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਬਣਦੀ ਹੈ। ਉਹਨੂੰ ਅਕਸਰ ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਮੋਬਾੲਿਲ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿੳੂ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਉਹਦੇ ਤੋਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹਨੇ ਕਿਹਾ ਮੈਂ ਇਹਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਵਾ ਲਊਂਗਾ। ਜਦੋਂ ਉਸ ਤੋਂ ਇਹ ਪੁੱਛਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਨਵਾਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਲੈ ਲੈਂਦਾ? ਤਾਂ ਉਹਨੇ ਕਿਹਾ ਮੈਂ ਅਜਿਹੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਖਰੀਦ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, 10 ਫਰਾਰੀਆਂ, 2 ਜੈੱਟ ਜਹਾਜ਼, ਹੀਰੇ ਦੀਅਾਂ ਘੜੀਆਂ ਵੀ ਖਰੀਦ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਪਰ ਮੈਂ ਇਹ ਕਰਨੀਆਂ ਕੀ ਨੇ? ਮੈਂ ਗਰੀਬੀ ਦੇਖੀ ਹੈ, ਮੈਂ ਪੜ੍ਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਕਿਆ ੲਿਸ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਸਕੂਲ ਬਣਵਾਏ ਨੇ ਤਾਂ ਕਿ ਲੋਕ ਪੜ੍ਹ ਸਕਣ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬੂਟ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਮੈਂ ਬਿਨਾਂ ਬੂਟਾਂ ਤੋਂ ਖੇਡਦਾ ਸੀ। ਚੰਗੇ ਕੱਪੜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਖਾਣ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅੱਜ ਮੈਨੂੰ ਅੈਨਾ ਕੁੱਝ ਮਿਲਿਅੈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਇਹਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਇਹਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਵੰਡਣਾ ਚਾਹੁਣਾ। ਸਾਦੀਓ ਮਾਨੇ ਸੈਨੇਗਲ (ਪੱਛਮੀ ਅਫਰੀਕਾ) ਤੋਂ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਕਾਫੀ ਕੁੱਝ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ, ਇੱਕ ਪਾਠ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਉਹਨੇ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾੲਿਆ ਹੈ।
Write Your Story Here
ਦਿੱਲ
10ਪੀ.ਆਰ ਮਿਲਣ ਮਗਰੋਂ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦਾ ਹੜ ਜਿਹਾ ਆ ਗਿਆ.. ਸਮਝ ਨਾ ਆਵੇ ਕੇ ਇਹ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਮੇਰੇ ਸਧਾਰਨ ਜਿਹੇ ਵਜੂਦ ਕਰਕੇ ਹੋ ਰਿਹਾ ਕੇ ਮੇਰੀ ਪੀ ਆਰ ਦਾ ਮੁੱਲ ਪੈ ਰਿਹਾ ਸੀ! ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਦੀ ਚੋਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਕੁਝ ਕੂ ਨਿੱਜੀ ਪਹਿਲਕਦਮੀਆਂ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਮੈਂ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਆਪਣੇ ਭੂਆ ਫੁੱਫੜ ਜੀ ਤੇ ਸਿੱਟ ਦਿੱਤੀ.. ਡੈਡੀ ਜੀ ਦੇ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ ਦੋਹਾਂ ਦੀ ਸਾਡੇ ਘਰੇ ਬਹੁਤ ਚਲਿਆ ਕਰਦੀ ਸੀ.. ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੇ ਵੀ ਹਾਮੀ ਭਰ ਦਿੱਤੀ! ਓਦੋ ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਕੇਸਾਂ ਦੀ ਫਾਈਲ ਕੰਢੇ ਲੱਗਣ ਵਿਚ ਡੇਢ ਕੂ ਵਰੇ ਲੱਗ ਜਾਇਆ ਕਰਦੇ! ਦੋ ਜੋਬਾਂ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਮਸਾਂ ਪੰਜ ਕੂ ਘੰਟੇ ਦੀ ਨੀਂਦ ਨਸੀਬ ਹੋਇਆ ਕਰਦੀ.. ਕਈ ਵਾਰ ਕਾਹਲੀ ਕਰਦਿਆਂ ਮਰਨੋਂ ਮਸਾਂ ਬਚੀ..ਇੱਕ ਵਾਰ ਬਰਫ ਤੋਂ ਤਿਲਕੀ ਕਾਰ ਦੋ ਤਿੰਨ ਪਲਟੀਆਂ ਖਾ ਕੇ ਸਿਧੀ ਹੋ ਗਈ..! ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਕੁਝ ਟੀਚੇ ਸਨ..ਕੁਝ ਸੱਧਰਾਂ ਸਨ.. ਮੇਰੀਆਂ ਖਾਹਿਸ਼ਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸੁਵੇਰੇ ਛੇਤੀ ਉਠਾ ਦਿਆ ਕਰਦੀਆਂ ਤੇ ਸੁਨਹਿਰੀ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਸੰਜੋਏ ਹੋਏ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਸੁਫ਼ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰਾਤੀਂ ਛੇਤੀ ਸੌਣ ਨਾ ਦਿੰਦੇ! ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਰੋਜ ਫੋਨ ਕਰਦਾ..ਆਖਦਾ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਲੜੀ ਏਂ..ਮੇਰੀ ਚੱਲਦੀ ਹੋਈ ਨਬਜ ਏ..ਮੇਰਾ ਵਜੂਦ ਏ..ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕੁਝ..ਏਨਾ ਕੁਝ ਸੁਣ ਮੇਰੀ ਸਾਰੀ ਥਕਾਨ ਲਹਿ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀ..! ਅਖੀਰ ਉਹ ਦਿਨ ਆਣ ਪਹੁੰਚਿਆ.. ਉਸਦੀ ਫਲਾਈਟ ਲੌਢੇ ਵੇਲੇ ਲੈਂਡ ਹੋਣੀ ਸੀ..ਰਹਿ ਰਹਿ ਕੇ ਸੁਰਿੰਦਰ ਕੌਰ ਦਾ ਗੀਤ ਕੰਨਾਂ ਵਿਚ ਗੂੰਜੀ ਜਾਵੇ..”ਲੌਢੇ ਵੇਲੇ ਮਾਹੀਏ ਆਉਣਾ ਮੰਨ ਪਕਾਵਾਂ ਕਣਕ ਦਾ..ਅੰਦਰ ਜਾਵਾਂ ਬਾਹਰ ਜਾਵਾਂ ਲਾਲ ਚੂੜਾ ਖਣਕਦਾ” ਫੇਰ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਪਤਾ ਹੀ ਨਾ ਲੱਗਾ ਕਿੱਦਾਂ ਤੇ ਕਦੋਂ ਨਿਕਲ ਗਏ.. ਉਸਦੀ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਨਾਜ਼ੁਕ ਵੇਲ ਵਾਂਙ ਰਾਖੀ ਕੀਤੀ..ਹਰ ਤੱਤੀ ਠੰਡੀ ਤੋਂ ਬਚਾ ਕੇ ਰਖਿਆ.. ਓਦੋਂ ਪ੍ਰੇਗਨੈਂਟ ਹੋਈ ਨੂੰ ਤਕਰੀਬਨ ਤਿੰਨ ਕੂ ਮਹੀਨੇ ਹੀ ਹੋਏ ਹੋਣੇ ਕੇ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਘਰੇ ਰਹਿ ਗਏ ਇਸਦੇ ਫੋਨ ਤੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਇੰਡੀਆ ਤੋਂ ਇੱਕ ਫੋਨ ਆਇਆ..ਬਾਰ ਬਾਰ ਘੰਟੀ ਵੱਜਣ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਚੁੱਕ ਲਿਆ..ਕਿਸੇ ਕੁੜੀ ਦਾ ਸੀ..ਇਸਦੇ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛ ਰਹੀ ਸੀ..! ਜਦੋਂ ਇਸ ਬਾਬਤ ਗੱਲ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਸ ਦਿਨ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸਾਡਾ Continue Reading…
Write Your Story Here
