True And Untold Love Stories
ਚਿੱਟਾ ਸੂਟ
ਮੈਨੂੰ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਸੀ।ਮੈਨੂੰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਘਰਦਿਆਂ ਨੇ ਕਪੜੇ ਲੇ ਕੇ ਦੇਣੇ ਹੁੰਦੇ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੱਦ ਹੁੰਦੀ ਕੇ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦਾ ਹੀ ਲੈਣਾ।ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅਸੀ ਹਰ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਚਿੱਟੀ ਵਰਦੀ ਪਾਉਣੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ।ਮੈਨੂੰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਦਾ। ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਸਮਾਂ ਬਦਲਦਾ ਗਿਆ ,ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਕਾਲਜ ਜਾਣ ਲੱਗੇ।ਉਥੇ ਦੂਜੀਆਂ ਕੁੜੀਆ ਵਲ ਦੇਖ ਕੇ ਰੰਗ ਬਰੰਗੇ ਸੂਟ ਪਾਉਣੇ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਪਰ ਜਿਸ ਦਿਨ ਮੈਂ ਚਿੱਟਾ ਸੂਟ ਪਾਉਂਦੀ ਮੈਨੂੰ ਸਕੂਲ ਵਾਲੇ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਚਾਅ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।ਮੈਨੂੰ ਸੁਰੂ ਤੋ ਹੀ ਇਹ ਸੀ ਕੇ ਪਰੀਆ ਹਮੇਸ਼ਾ ਚਿੱਟੇ ਕਪੜੇ ਪਾਉਂਦਿਆ ਨੇ ਤੇ ਚਿੱਟੇ ਸੂਟ ਵਿਚ ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਪਰੀ ਨਾਲੋ ਘੱਟ ਨਾ ਸਮਝਦੀ।ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਮਾਮੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸੀ ,ਮੈਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਪੰਦਰਵੀਂ ਕਲਾਸ ਚ ਪੜਦੀ ਸੀ।ਮੈਂ ਮਾਮੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਤੇ ਪਾਉਣ ਲਈ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦਾ ਕਢਾਈ ਵਾਲਾ ਸੂਟ ਲਿਆ।ਉਸ ਨਾਲ ਮਿਲਦੀ ਜੁੱਤੀ ,ਗਹਿਣੇ ਲਏ।ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਬੜੇ ਚਾਅ ਨਾਲ ਸੂਟ ਪਾਂ ਕੇ ਤਿਆਰ ਹੋ ਗਈ।ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਦੀ ਕੁੜੀ ਤੇ ਹੋਰ ਕੁੜੀਆ ਅਸੀ ਰਿਬਨ ਕਟਾਉਣ ਲਈ ਖੜੀਆ ਸੀ।ਅਚਾਨਕ ਮੇਰੀ ਮਾਮੀ ਦੀ ਭੈਣ ਬੋਲੀ ਜੋ ਮੇਰੇ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸੇ ਖੜੀ ਸੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਕਿ ਰੰਗ ਦੇਖ ਕੇ ਕੱਪੜਾ ਪਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।ਰੰਗ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਸਾਵਲਾ ਤੇ ਸੂਟ ਤੂੰ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦਾ ਪਾਇਆ ।ਦੂਰੋ ਹੀ ਚਮਕਾ ਮਾਰਦਾ।ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਓਹ ਉੱਚੀ ਦੇਣੇ ਹੱਸ ਪਈ। ਪਰ ਇਸ ਸਭ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਤੇ ਬਹੁਤ ਅਸਰ ਹੋਇਆ।ਮੈਨੂੰ ਸਾਰੇ ਵਿਆਹ ਚ ਓਹੀ ਗੱਲਾਂ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ।ਵਿਆਹ ਤੋ ਵਾਪਿਸ ਆ ਕੇ ਵੀ ਮੈਂ ਕਦੇ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦਾ ਸੂਟ ਨੀ ਪਾਇਆ । ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਸਮਾ ਲੰਘਦਾ ਗਿਆ ਤੇ ਪੜਾਈ ਤੋ ਬਾਅਦ ਮੇਰਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਗਿਆ।ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਚਿੱਟੇ ਸੂਟ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਵ ਨੀ।ਇਕ ਦਿਨ ਮੇਰੇ ਜਨਮ ਦਿਨ ਤੇ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਬਾਕਸ ਲਿਆ ਕੇ ਫੜਾਇਆ ।ਮੈ ਖੋਲ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਵਿਚ ਜਮਾ ਹੀ ਓਹੋ ਜਿਹਾ ਸੂਟ ਸੀ ਜੋ ਮੈਂ ਮਾਮੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਤੇ ਪਾਇਆ Continue Reading…
Write Your Story Here
ਮਹਾਨਾਇਕ
1————- ਮਹਾਨਾਇਕ ————– ਪਿਆਰੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਓ , ਅੱਜ ਆਪਾਂ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਸੰਗਰਾਮ ਬਾਰੇ ਪੜਾਂਗੇ। ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਦੱਸੋ ਕਿ ਮਹਾਨਾਇਕ ਕੌਣ ਹੁੰਦਾ ਹੈ? ਬੋਲਣਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ , ਸਿਰਫ ਹੱਥ ਖੜ੍ਹੇ ਕਰਨੇ ਹਨ। ਪਰਗਟ ਨੂੰ ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਬੜੀ ਹੈਰਾਨੀ ਹੋਈ ਕਿ ਕੇਵਲ ਪੰਜ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਹੱਥ ਖੜ੍ਹੇ ਸਨ ਤੇ ਬਾਕੀ ਨੀਵੀਂ ਪਾਈ ਬੈਠੇ ਸਨ। ਉਨਾਂ ਪੰਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀ ਚਾਰ ਲੜਕੀਆਂ ਤੇ ਇੱਕ ਲੜਕਾ ਸੀ। ਸਾਬਾਸ਼! ਅਮਨ ਮੈਨੂੰ ਬੜੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਕਿ ਇੱਕ ਲੜਕੇ ਨੂੰ ਤਾਂ ਚਲੋ ਪਤਾ ਹੈ। ਚੱਲ ਫਿਰ ਇਹਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਮਹਾਨਾਇਕ ਬਾਰੇ ਦੱਸ। ਸਰ ਜੀ, ਜਿੱਥੋਂ ਤੱਕ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹੈ ਕਿ ਮਹਾਨਾਇਕ ਅਮਿਤਾਬ ਬਚਨ ਨੂੰ ਆਖਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਰੋਲ ਨਿਭਾਇਆ ਹੈ। ਸਾਰਾ ਮੀਡੀਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਹਾਨਾਇਕ ਆਖਦਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਵੀ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਰੋਨਾ ਪਾਜੀਟਿਵ ਆਇਆ ਹੈ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਮੀਡੀਆ ਤੇ ਮਹਾਨਾਇਕ ਦੇ ਪਾਜੀਟਿਵ ਹੋਣ ਦੀ ਗੱਲ ਚਰਚਾ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਚੱਲ ਰੋਜੀ ਪੁੱਤ, ਤੂੰ ਦੱਸ ਤੇਰੇ ਕੀ ਖਿਆਲ ਹਨ ਮਹਾਨਾਇਕ ਬਾਰੇ? ਸਰ ਜੀ ਮਹਾਨਾਇਕ ਉਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਹਿੱਤ ਤਿਆਗ ਕੇ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਭਲੇ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ , ਭਾਵੇਂ ਇਸ ਕਾਰਜ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਆਪਾ ਹੀ ਕਿਉਂ ਨਾ ਤਿਆਗਣਾ ਪੈ ਜਾਵੇ? ਬਹੁਤ ਅੱਛਾ! ਰੋਜੀ ਬੇਟਾ, ਵੈਰੀ ਗੁੱਡ। ਪਿੱਛੇ ਬੈਠਾ ਭੋਲਾ ਵੀ ਉੱਤਰ ਦੇਣ ਲਈ ਹੱਥ ਉੱਪਰ ਕਰੀ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਚੱਲ ਭੋਲੇ, ਤੂੰ ਦੱਸ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ? ਸਰ ਜੀ, ਇਹ ਐਕਟਰ ਸਾਡੇ ਮਹਾਨਾਇਕ ਕਿਵੇਂ ਹੋਏ , ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹੜਾ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਜਾਨਾਂ ਵਾਰੀਆਂ ਹਨ? ਇਹ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਰੋਜੀ ਕਮਾਉਣ ਲਈ ਧੰਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਐਂਵੇਂ ਮੀਡੀਆ ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਹਾਨਾਇਕ ਦਾ ਖਿਤਾਬ ਦੇਈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਮਹਾਨਾਇਕ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਭਗਤ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦੇ ਕੇ ਸਾਡਾ ਦੇਸ਼ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰਵਾਇਆ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਛਿੰਦੇ ਪੁੱਤ, ਬਿੱਲਕੁਲ ਠੀਕ ਕਿਹਾ ਹੈ। ਸਰ ਜੀ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਫੇਸਬੁੱਕ ਤੇ ਇੱਕ ਵੀਡੀਓ ਦੇਖੀ ਸੀ , ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਅੱਜ ਦੇ ਭੇਖੀ ਮਹਾਨਾਇਕ ਅਮਿਤਾਭ ਬਚਨ ਤੇ ਚੌਰਾਸੀ ਦੇ ਦੰਗੇ ਕਰਵਾਉਣ ਦਾ ਇਲਜ਼ਾਮ ਲਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ Continue Reading…
Write Your Story Here
ਮੇਲਣਾਂ ਗੇਲਣਾਂ
ਮੇਲਣਾਂ-ਗੇਲਣਾਂ❤ ਅੱਜ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਬਸ ਤੋਂ ਉਤਰੀ, ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਅੱਜ ਬਸ ਸਟੈਂਡ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚਿੜੀਆਂ ਉੱਡ ਰਹੀਆਂ ਸੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਚਿੜੀਆਂ ਸੀ ਖੌਰੇ ਲਾਲ੍ਵੜੀਆਂ ਸੀ। ਮੈਂ ਸੜਕ ਪਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਧਰ ਉੱਧਰ ਵੇਖਣ ਲੱਗੀ ਕਿ ਬਹੁਤ ਹੀ ਤੇਜ਼ ਰਫਤਾਰ ਵਿੱਚ ਕਾਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ ਕਾਰ ਮੂਹਰੇ ਦੀ ਲੰਘ ਗਈ, ਇਕ ਮਾਸੂਮ ਜੀ ਚਿੜੀ ਦੀ ਟੱਕਰ ਕਾਰ ਨਾਲ ਹੋ ਗਈ,ਉਹ ਕਾਰ ਨਾਲ ਵੱਜ ਕੇ ਥੱਲ ਡਿੱਗ ਪਈ। ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧ ਹੀ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਸਾਥੀ ਉਸ ਵੱਲ ਵਧੇ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾ ਲਿਆ ਮੈਂ ਉਥੇ ਹੀ ਖੜੀ ਵੇਖਦੀ ਰਹੀ 3-4 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਨਿੱਕੀ ਜਈ ਚਿੜੀ ਨੂੰ ਸੁਰਤ ਆ ਗਈ ਇਸ ਸਮੇ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸਾਥੀ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਫਿਰ ਭਰੇ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਹੌਸਲਿਆਂ ਦੀਆਂ ਉਡਾਰੀਆਂ ਲਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਉੱਡ ਗਈ। ਹੈਰਾਨੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਕਾਰ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਕਾਰਨ ਝਟਕਾ ਸਭ ਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਹੋਣਾ ਤੇ ਉਹ ਸਾਰੀਆਂ ਦੂਰ ਉੱਡਣ ਦੀ ਵਜਾਏ ਆਪਣੀ ਸਾਥਣ ਕੋਲ ਨੂੰ ਭੱਜੀਆਂ ।ਮੈਂਨੂੰ ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ ਐਨੀ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਹੈਰਾਨੀ ਹੋਈ ਕਿ ਮੈਂ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ।ਇਨਸਾਨਾਂ ਵਾਂਗ ਆਪਣੇ ਬੇਲੀ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਮੇਲਣਾ-ਗੇਲਣਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦੇ ਨੇ ਇਹ ਪੰਛੀ। ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਹਾਂ ਇਹ ਬੋਲ ਕੇ ਪ੍ਰਗਟ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ।। ~ਜਸ਼ਨਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਧਾਲੀਵਾਲ
Write Your Story Here
ਸੌਦਾ
ਮੈਨੂੰ ਕਾਲਜ ਪੜ੍ਹਦੀ ਨੂੰ ਅਜੇ ਮਸਾਂ 6ਕੁ ਮਹੀਨੇ ਹੀ ਹੋਏ ਸਨ ਤੇ ਸਾਡੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ ਚ ਮੇਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਗੱਲਾਂ ਹੋਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਤੇ ਇਕ ਦਿਨ ਭੂਆ ਦੀ ਕੁੜੀ ਆਪਣੇ ਸ਼ਰੀਕੇ ਚ ਦਿਓਰ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਲੈਕੇ ਆਪਣੇ ਘਰਵਾਲੇ ਸਮੇਤ ਸਾਡੇ ਘਰ ਆ ਗਈ ਉਸਨੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਗਿਟਮਿਟ ਕਰ ਲਈ ਸੀ ਹਾਲ ਚਾਲ ਦੱਸਦੀ ਦੱਸਦੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਰਸ ਚੋਂ ਫੋਨ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਬਿਜਾਏ ਉਸਦੇ ਘਰਬਾਰ ਦੀਆਂ ਘਰ ਚ ਪਏ ਮਹਿੰਗੇ ਸਮਾਨ ਦੀਆਂ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਸੰਦਾਂ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਦਿਖਾਉਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੀਆਂ ਇਹ ਸਭ ਦੇਖ ਮੇਰਾ ਮਨ ਭਰ ਆਇਆ ਤੇ ਮੈਂ ਉਥੋਂ ਉੱਠ ਕੇ ਬਾਹਰ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚੋਂ ਵਗਦੇ ਹੋਏ ਹੰਝੂ ਧਰਤੀ ਵਿਚ ਸਮਾ ਗਏ ਤੇ ਮੈਂ ਡੂੰਘੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਪੈ ਗਈ ਕਿ ਮਨਾਂ ਇਹ ਮੇਰਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਨਾਲ….. ਪ੍ਰਭ ਕੌਰ
Write Your Story Here
ਅਸਲ ਪਿਆਰ ਭਾਗ-12
2ਕਹਾਣੀ-ਅਸਲ ਪਿਆਰ ਭਾਗ-12 ***************** ਸਨੇਹਾ ਉਸ ਔਰਤ ਨੂੰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਹਿੰਦੀ ਏ ਤੇ ਆਪ ਸ਼ਿਵਮ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਏ….ਤੇ ਜਦੋ ਸਨੇਹਾ ਸ਼ਿਵਮ ਕੋਲ਼ ਜਾਂਦੀ..ਠੀਕ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਉਹ ਔਰਤ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਦੱਸੇ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਉੱਥੇ ਜਾ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈਂ ਤੇ ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਵੇਟਰ ਵਿੱਚ ਜਾ ਵੱਜਦੀ ਏ ਤੇ ਸੌਰੀ ਸੌਰੀ ਆਖ ਕੇ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ ਏ…ਅੰਕਲ ਐਨ ਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾਂ ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਪੈਂਦੀ ਹੈਂ ਤਾਂ ਉਹ ਸਹਿਮ ਜਾਂਦੇ ਨੇ,”ਅੰਜਲੀ ਮੈਮ,ਇੱਥੇ….ਪਰ ਇਹ ਇੱਥੇ ਕੀ ਕਰਨ ਆਏ ਹਨ”….ਤੇ ਥੋੜੀ ਚਿੰਤਾ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਜਾਂਦਾ ਏ….ਪਰ ਉੱਧਰ ਸਨੇਹਾ ਜਦੋ ਸ਼ਿਵਮ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਮਿਲਾਉਣ ਲਈ ਲਿਆਉਦੀ ਏ ਤਾਂ ਉਸ ਉਸਨੂੰ ਉੱਥੇ ਨਾ ਪਾ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈਂ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਸ ਪਾਸ ਲੱਭਦੀ ਏ….ਤੇ ਫੇਰ ਅੰਕਲ ਐਨ ਤੋ ਉਸ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈਂ…ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਅੰਕਲ ਐਨ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਫੇਰ ਜਦੋ ਸਨੇਹਾ ਉਸ ਔਰਤ ਦਾ ਹੁਲਿਆ ਤੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੀ ਤਾਂ ਅੰਕਲ ਐਨ ਨੂੰ ਸਮਝਦਿਆਂ ਦੇਰ ਨਹੀ ਲੱਗਦੀ ਕਿ ਸਨੇਹਾ….ਅੰਜਲੀ ਦੀ ਹੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ…ਤੇ ਅੰਕਲ ਐਨ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅੰਜਲੀ ਮੈਮ ਸਨੇਹਾ ਦੀ ਸਹੇਲੀ…ਜੇ ਸ਼ਿਵਮ ਸਰ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਹੋ ਜਾਉ….ਤੇ ਫੇਰ ਸਿਰਫ਼ ਇਹੀ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਮੈਮ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਚਲੇ ਗਏ ਹਨ…ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਂਦਿਆ ਦੇਖਿਆ ਸੀ….ਸਨੇਹਾ ਇੱਕ ਦਮ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਕੀ ਚਲੀ ਗਈ,ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਦੱਸੇ…..ਤੇ ਫੇਰ ਇੱਕ ਦਮ ਡਰ ਕੇ ਕਿਤੇ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਨੇ ਦੁਬਾਰੇ ਕੋਈ ਮੁਸੀਬਤ ਨਾ ਖੜੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੋਵੇ….ਸਨੇਹਾ ਦੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਚਿੰਤਾ ਦੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਸਨ….ਸ਼ਿਵਮ ਸਨੇਹਾ ਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦੇਂਦਾ ਹੈਂ ਕਿ ਤੁਸੀ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ….ਕੁੱਝ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ….12 ਕੁ ਵਜੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਪਾਰਟੀ ਖ਼ਤਮ ਹੁੰਦੀ…ਤੇ ਸਾਰੇ ਜਣੇ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਘਰ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ….ਅੰਕਲ ਐਨ ਬਚਿਆ ਹੋਈਆ ਕੰਮ ਮੁਕਾਉਦੇ ਨੇ…ਤੇ ਸਨੇਹਾ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਆ ਜਾਂਦੀ ਏ….ਤੇ ਅੰਕਲ ਐਨ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦਿਆ ਸਨੇਹਾ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ….ਤੁਸੀ ਅੰਜ਼ਲੀ ਮੈਮ ਨੂੰ ਕਿਵੇ ਜਾਣਦੇ ਹੋ….ਸਨੇਹਾ ਅੰਜਲੀ ਨੂੰ,ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਉਹ ਮਾੱਲ ਚ ਮਿਲੇ ਸਨ ਪਰ ਤੁਸੀ ਕਿਵੇ ਜਾਣਦੇ ਹੋ….ਅੰਕਲ ਐਨ Continue Reading…
Write Your Story Here
ਪਰਖ ਸੱਚੇ ਪਿਆਰ ਦੀ
ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰ ਚ੍ਹ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਨੇ ਜਨਮ ਲਿਆ ਤੇ ਜਨਮ ਲੈਦਿਆ ਸਾਰ ਹੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਮਜਬੂਰ ਬਾਪ ਨੂੰ ਅਪਣੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਮਰਨ ਦਾ ਦੁੱਖ ਸੀ ਉਥੇ ਹੀ ਅਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਪਾਲਣ ਦੀ ਵੀ ਚਿੰਤਾਂ ਖਾਣ ਲੱਗੀ ਗਰੀਬੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਅਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਲਾਡਾਂ ਤੇ ਚਾਵਾਂ ਨਾਲ ਪਾਲਿਆ ਕੁੱਝ ਸਮਾ ਲੱਗਣ ਤੇ ਕੁੜੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਕੂਲ ਚ੍ਹ ਪੜਕੇ ਪਿੰਡ ਨਾਲ ਲੱਗਦੇ ਸਹਿਰ ਦੇ ਕਾਲਜ ਚ੍ਹ ਪੜਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਉਸ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਕਈ ਸਹੇਲੀਆ ਵੀ ਮਿਲ ਗਈਆ ਸਨ ਤੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਚੱਲਦਾ ਗਿਆ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਕਾਫੀ ਸਮਾਂ ਇੱਦਾਂ ਹੀ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ ਆਖਿਰਕਾਰ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗੁਪਤ ਜਗਾਂ ਤੇ ਮਿਲਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤਾ ਕੁੜੀ ਬਹੁਤ ਡਰ ਨਾਲ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਕੇ ਆਪਾਂ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਕੇ ਹੀ ਮਿਲਾਗੇ ਤਾ ਮੁੰਡਾ ਰੁੱਸਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਜਿਹੇ ਲਾਉਣ ਲੱਗਾ ਕੁੱਝ ਸਮਾ ਦੋਹਾ ਚ੍ਹ ਬਹਿਸ ਹੋਣ ਮਗਰੋ ਗੱਲ ਘਰੋ ਭੱਜਣ ਤੱਕ ਦੀ ਆ ਗਈ ਤੇ ਕੁੜੀ ਕੋਲ ਸਿਰਫ 2 ਦਿਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਸੀ ਤੇ ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਸੋਚਣ ਤੋ ਮਗਰੋ ਕੁੜੀ ਨੇ ਅਪਣੇ ਪਿਤਾ ਤੇ ਉਹ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਪਰਖ ਕਰਨ ਦੀ ਸੋਚੀ ਤਾ ਜੋ ਉਹ ਸਹੀ ਫੈਸਲਾ ਲੈ ਸਕੇ ਉਹ ਕੁੜੀ ਮੁੰਡੇ ਕੋਲ ਗਈ ਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਕੇ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਕਿਡਣੀ ਦੀ ਪਰੋਬਲਮ ਹੈ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਡਣੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਤਾ ਮੁੰਡਾ ਕੰਬਦੀ ਜਿਹੀ ਜੀਬ ਨਾਲ ਕੁੱਝ ਕਹਿੰਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਕੁੱਝ ਕਹਿੰਦਾ ਪਰ ਅਸਲ ਗੱਲ ਤੇ ਨਾ ਆ ਸਕਿਆ ਤੇ ਉਥੋਂ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਕੁੜੀ ਘਰ ਆਕੇ ਅਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਕੇ ਜੇਕਰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਡਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੋਵੇ ਤਾ ਤੁਸੀ ਕੀ ਕਰੋਗੇ ਐਨੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਪਿਤਾ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਕੇ ਪੁੱਤ ਜਦੋ ਤੇਰਾ ਜਨਮ ਹੋੲਆ ਸੀ ਤਾ ਤੇਰੀ ਮਾ ਮਰ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਪੁੱਤ ਜੇਕਰ ਤੇਰੇ ਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਦਿੱਕਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਤਾ ਮੈ ਅਪਣੀ ਜਾਨ ਦੇ ਦਵਾਂਗਾ ਐਨੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਕੁੜੀ ਅਪਣੇ ਪਿਤਾ Continue Reading…
Write Your Story Here
ਪਿਆਰ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ Part 3
ਸਾਡੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਮੁਸੀਬਤ ਸੀ । ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਜਿਦੇ ਨਾਲ ਓਹਨੇ ਤਲਾਕ ਲੈਣਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਸਾਡੀ ਦੋਸਤੀ ਹੋਈ ਸੀ ਓਦੋਂ ਓਹ ਆਵਦੇ ਪੇਕੇ ਘਰ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਪਰ ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਉਸਦੇ ਉਪਰ ਮੁਸ਼ਿਬਤਾਂ ਦਾ ਪਹਾੜ ਟੁੱਟ ਗਿਆ । ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵੀ ਗੱਲ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਈ । ਤੇ ਉਸਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਵੀ ੳਦੇ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਏ । ਆਵਦੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਲਈ ਕੇ ਆ। ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬੜਾ ਪੁੱਛਿਆ ਮੈਂ ਕਿ ਕਰਨ ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ ਛੱਡ ਨੀ ਸਕਦਾ । ਸਾਰੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਕਰੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ । ਸਾਡੇ ਕੱਚੇ ਪੇਪਰ ਹੋਏ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਕਾਲਜ ਦੇ ਵਿੱਚ ਓਹਨੇ ਆਵਦੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਕਿ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਕਰਵਾ ਦੇ (ਮੇਰੇ ਨਾਲ) ਬਾਰ ਬਾਰ ਓਹਦਾ ਫੋਨ ਔਂਦਾ ਰਿਹਾ ਮੈਨੂੰ ਜਿਆਦਾ ਫ਼ਿਕਰ ਹੋਣ ਲਗ ਗਈ । ਮੈਂ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਪੇਪਰ ਕਰਕੇ । ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ । ਓਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇਹੀ ਪੁੱਛਿਆ ਵੀ ਮੈਂ ਹੁਣ ਕਿ ਕਰਨ ਘਰੇ ਸਾਡੇ ਇਕੱਠ ਹੋ ਰਿਹਾ । ਸਾਰੇ ਮੇਰੇ ਤੋ ਜਵਾਬ ਮੰਗਦੇ ਨੇ ਓਹਨਾ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਅਸੀ ਤੇਰੇ ਉਪਰ ਪਰਚਾ ਦਰਜ ਕਰਵਾ ਦਾਂ ਗੇ । ਦਾਜ ਦਾ ਝੂਠਾ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਡਰ ਲੱਗਾ । ਮੈਂ ਆਵਦੇ ਦਿਲ ਤੇ ਪੱਥਰ ਰੱਖ ਕੇ ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ । ਮੈਂ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਰੋਂਦੀ ਰਹੀ । ਓਹ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਆਇਆ ਬਾਅਦ ਚ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬੈਠ ਕੇ ਰੋਣ ਲੱਗ ਗਿਆ । ਓਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਲਈ ਡਰ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਈ ਗੱਲ ਕਹੀ ਓਹਨੇ ਮੇਰੇ ਤੋ ਦੂਰ ਨਾ ਹੋ ਜਾਓ ਤੁਸੀ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਡਰ ਲਗਦਾ ਹੁਣ । ਪਰ ਮੈਂ ਓਹਨੂੰ ਬੜਾ ਹੌਂਸਲਾ ਦਿੱਤਾ ਆਵਦੇ ਦਿਲ ਤੇ ਪੱਥਰ ਰੱਖ ਕੇ । ਓਹ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਘਰਦੇ ਛੱਡ ਕੇ ਚਲੇ ਗਏ । ਰੋਜ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਰੋਂਦਾ ਨਾਲੇ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪਰ ਰੱਬ ਦਾ ਬੜਾ ਧੰਨਵਾਦ ਜੀਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਏਨਾ ਜਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇਨਸਾਨ ਦਿੱਤਾ । ਓਦੇ ਆਉਣ ਬਾਅਦ ਸਾਡੀ ਜਿੰਦਗੀ ਚ ਕੀ ਕੀ ਬਦੱਲਾਓ ਆਏ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਦਸਾਂ ਗੇ। ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ Continue Reading…
Write Your Story Here
