ਇਕ ਦਿਨ ਸਬਜੀ ਵਾਲੀ ਰੇਹੜੀ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਸਬਜੀ ਪੰਸਦ ਨਾ ਆਈ ।ਗਾਹਕ ਮੁੜਦਾ ਵੇਖ ਕੇ ਰੇਹੜੀ ਵਾਲਾ ਬਿਹਾਰੀ ਕਹਿੰਦਾ ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਅਜ ਆਹ ਕਟਹਲ ਦੀ ਸਬਜੀ ਖਾ ਕੇ ਦੇਖੋ । ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਸਾਨੂੰ ਤਾਂ ਇਹ ਬਣਾਉਣੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਉਣੀ , ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਬਣਾ ਕੇ ਦੇ ਜਾਈਂ । ਦੂਜੇ ਦਿਨ ਸਚੀਉਂ ਹੀ ਉਹ ਸਬਜੀ ਬਣਾ ਕੇ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਦੇਣ ਆ ਗਿਆ । ਸਬਜੀ ਦੀ ਲਾਲ ਲਾਲ ਤਰੀ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਮੀਟ ਵਰਗੀ ਲਗੇ , ਮੈਂ ਸਬਜੀ ਸਿਲਵਰ ਵਾਲੇ ਦੋ ਲਿਫਾਫਿਆ ਚ ਪਾ ਕੇ ਰਖ ਲਈ । ਇਨੇ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਇਕ ਦੋਸਤ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਪੁਛਣ ਲਗਿਆ ਕਿ ਇਨਾ ਲਿਫਾਫਿਆ ਚ ਗਰਮਾ ਗਰਮ ਕੀ ਹੈ ? ਅਗੋਂ ਮੈਂ ਹਸਦਿਆ ਨੇ ਕਹਿ ਦਿਤਾ ਕਿ ਇਨਾ ਚ ਤਿਤਰ ਦਾ ਮੀਟ ਹੈ ,ਕੋਈ ਸਿਕਾਰੀ ਦੇ ਕੇ ਗਿਆ । ਇਨਾ ਸੁਣਦਿਆ ਹੀ ਉਹ ਇਕ ਲਿਫਾਫਾ ਚੁਕ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਦੂਜਾ ਲਿਫਾਫਾ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਲੈ ਆਇਆ । ਸਬਜੀ ਵਾਕਿਆ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਤੇ ਸਵਾਦ ਸੀ । ਰਾਤ ਨੂੰ ਉਸ ਦੋਸਤ...
ਦਾ ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ ਮੀਟ ਦੀਆਂ ਤਰੀਫਾਂ ਕਰੀ ਜਾਵੇ । ਹੁਣ ਕਈ ਦਿਨਾ ਦਾ ਮਗਰ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਕਿ ਤੇਰੀ ਭਾਬੀ ਨੂੰ ਤਿਤਰ ਦਾ ਮੀਟ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਲਗਿਆ ,ਫਿਰ ਮੰਗਵਾ ਕੇ ਦੇ । ਉਧਰੋਂ ਉਹ ਸਬਜੀ ਵਾਲਾ ਬਿਹਾਰੀ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਚਲਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਸਚ ਦਸਤਾ ਕਿ ਭਾਈ ਉਹ ਮੀਟ ਨਹੀਂ ਕਟਹਲ ਦੀ ਸਬਜੀ ਸੀ , ਅਗੋਂ ਉਹ ਕਹਿਂਦਾ ਕਿ ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਜਾ ਕਿ ਗਪ ਮਾਰਿਆ ਸੀ ਕਿ ਆਪਾਂ ਦੋਨੇ ਆਪ ਸਿਕਾਰ ਕਰ ਕੇ ਲਿਆਏ ਸੀ , ਹੁਣ ਮੈਂ ਤਾਂ ਘਰੇ ਝੂਠਾ ਪੈਣਾ ਨੀ ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਵੇਖ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ ।ਤੇ ਇਧਰ ਹਰ ਰੋਜ ਹੀ ਭਾਬੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆ ਜਾਂਦਾ ਕਿ ਭਈਆ ਸਿਕਾਰ ਪੇ ਕਬ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ, ਕਭੀ ਤਿਤਰ ਵਾਲਾ ਮੀਟ ਹੀ ਖਿਲਾ ਦੋ ।
ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਭਗਤਾ ਭਾਈ ਕਾ
