ਜਦੋਂ ਨਿੱਕੇ ਨਿੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਉਦੋਂ ਤੜਕੇ ਤੜਕੇ ਘਾਹ ਉੱਤੇ ਪਈਆਂ ਤ੍ਰੇਲ ਦੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਹੀ ਸੁੱਚੇ ਮੋਤੀ ਲੱਗਦੀਆਂ ਸਨ. ਜਦੋਂ ਸੂਰਜ ਦੀਆਂ ਪਹਿਲੀਆਂ ਕਿਰਨਾ ਤ੍ਰੇਲ ਉੱਪਰ ਪੈਣ ਨਾਲ ਬਣਦੀ ਰੰਗੋਲੀ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕਿ ਲੱਗਣਾ ਕਿ ਬੱਸ ਇਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ. ਥੋੜ੍ਹੀ ਵੱਡੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਬੇਬੇ ਨੇ ਸਕੂਲ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਰੋਟੀ ਟੁੱਕ ਤੇ ਝਾੜੂ ਪੋਚਾ ਸਿਖਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾਂ ਬਈ ਕਿਤੇ ਸੱਸ ਉਲਾਂਭਾ ਨਾ ਦੇਵੇ ਕਿ “ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਨੇ ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਸਿੱਖਾ ਕੇ ਭੇਜਿਆ?” ਜਦੋ ਕਿ ਵੀਰੇ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਅਜਾਦੀ ਸੀ ਬਰਸੀਮ ਦੀਆਂ ਪੀਪਨੀਆ ਬਣਾਉਣ ਤੇ ਬੇਹੱਦ ਨਾਜੁਕ ਤਿਤਲੀਆਂ ਮਗਰ ਭੱਜਣ ਦੀ ਕਿਉਕਿ ਉਹਨੇ ਕੰਮ ਸਿਖਕੇ ਕਿਹੜਾ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਜਾਣਾ ਸੀ. ਗੂਹੜੇ ਸਿਆਲ ਚ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸੁਆਹ ਨਾਲ ਭਾਂਡੇ ਮਾਂਜ ਠੰਡੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਧੋ ਕੇ ਠੁਰ ਠੁਰ ਕਰਦੀ ਨੇ ਅੰਦਰ ਆਉਣਾ ਤਾਂ ਬੇਬੇ ਨੇ ਵੀਰੇ ਨੂੰ ਗਰਮ ਦੁੱਧ ਨਾਲ ਬਦਾਮ ਖਵਾ ਰਹੀ ਨੇ ਕਹਿਣਾ “ਕੁੜੀਆਂ ਗਰਮ ਦੁੱਧ ਨਾਲ ਬਦਾਮ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ, ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਤਾਸੀਰ ਗਰਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਨਾਲ਼ੇ ਘਰ ਤਾ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੇ ਹੀ ਚਲਾਉਣਾ ਹੁੰਦਾ”. ਫਿਰ ਇਕ ਦਿਨ ਬਾਪੂ ਜਗਰਾਵਾਂ ਲੱਗਦੀ ਡੰਗਰਾਂ ਦੀ ਮੰਡੀ ਵਿੱਚੋਂ ਮੱਝ ਖ਼ਰੀਦਣ ਗਿਆ ਤਾਂ ਮੱਝ ਨਾਲ ਨਾਲ ਲੱਡੂ ਵੀ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਸਾਡੇ ਲਈ. ਫਿਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪੱਖੀ ਝੱਲਦੀ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੱਝ ਦੇ ਪੂਰੇ ਦੰਦ ਗਿਣਕੇ ਹੀ ਪੈਂਸੇ ਦਿੱਤੇ ਨੇ ਮੈ ਤੇ ਫਿਰ ਆਸਾ ਪਾਸਾ ਜਿਹਾ ਦੇਖ ਕਹਿੰਦਾ ਆਪਣੀ ਕੁੜੀ ਲਈ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਵੀ ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਅੱਜ ਕਿਉਂਕਿ ਭਾਰ ਤਾ ਇਕ ਦਿਨ ਲਾਹੁੰਣਾ ਹੀ ਪੈਣਾ ਆਪਾਂ ਨੂੰ ਅਤੇ ਮੁੰਡੇ ਕੋਲ ਜ਼ਮੀਨ ਘਰ ਬਾਰ ਵਧੀਆ ਚਲੋ ਫਿਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਜੇ ਉਮਰ ਚ ਥੋੜਾ ਵੱਡਾ. ਫਿਰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਿਆ ਕਦੋਂ ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਤਾਂ ਦੋ ਘਰਾਂ (ਸਹੁਰਾ ਤੇ ਪੇਕਾ ਘਰ) ਵਾਲੀ ਹੋ ਗਈ ਪਰ ਹੱਕ ਕਿਸੇ ਤੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ. ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਬਾਦ ਹੀ ਸੱਸ ਗੱਲਾਂ ਗੱਲਾਂ ਚ ਕਹਿਣ ਲੱਗ ਪਈ ਕਿ ਆਪਣੇ ਨਸ਼ੇੜੀ ਦਿਓਰ ਨੂੰ ਵਿਆਹੁਣ ਲਈ ਕੁੜੀ ਦੀ ਦੱਸ ਪਾ ਆਪਣੇ ਪੇਕਿਆਂ ਤੋ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕੁੱਖੋਂ ਸਿਰਫ ਤੇ ਸਿਰਫ...
ਮੁੰਡਾ ਜੰਮ ਜਲਦੀ ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਦਾ ਮੂੰਹ ਬੰਦ ਕਰਨਾ. ਰੱਬ ਦੀ ਕਰਨੀ ਕਿ ਘਰ ਵਾਲਾ ਮੁੰਡਾ ਮੁੰਡਾ ਕਰਦਾ ਤੀਸਰੀ ਕੰਜਕ ਤੋਂ ਬਾਦ ਰੱਬ ਨੂੰ ਪਿਆਰਾ ਹੋ ਗਿਆ. ਫਿਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਉਸਦਾ ਅਸਲੀ ਸੰਤਾਪ ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਇਕ ਨੇ ਮੇਹਣੇ ਮਾਰਨੇ ਕਿ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ-ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਖਾ ਗਈ ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕਹਿਣਾ ਉਹ ਨਾਂ ਮਰਦਾ ਜੇ ਤੂੰ ਮੁੰਡਾ ਜੰਮ ਦਿੰਦੀ. ਫਿਰ ਤਾਂ ਉਹ ਕਹਾਵਤ ਖੁਲੀਆ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਵਾਪਰਦੀ ਦੇਖੀ ਜਿਹੜੀ ਕਈ ਵਾਰ ਛੋਟੀ ਹੁੰਦੀ ਨੇ ਸਿਆਣਿਆਂ ਮੂੰਹੋਂ ਸੁਣੀ ਸੀ ਕਿ ” ਰੰਡੀ ਤਾਂ ਰੰਡੇਪਾ ਕੱਟ ਲਏ ਪਰ ਲੋਕ ਕੱਟਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ”. ਕਈ ਵਾਰ ਉਸਦਾ ਮਰਨ ਦਾ ਜੀਅ ਕੀਤਾ ਪਰ ਅਣਭੋਲ ਬੋਟਾਂ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੌੜਾ ਘੁੱਟ ਭਰ ਗਈ. ਫਿਰ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦੀ ਬਾਣੀ ਦੀ ਓਟ ਲੈ ਕੇ ਮਰਦਾਂ ਵਾਂਗ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਵੇ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਸੱਚੀਆਂ ਨੀਅਤਾਂ ਨੂੰ ਮੁਰਾਦਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਉੱਵੇ ਹੀ ਰੱਬ ਨੇ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਲੋਹੜੇ ਦਾ ਦਿਮਾਗ਼/ਲਿਆਕਤ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗਰਮ ਤਾਸੀਰ ਦੇ ਬਦਾਮ ਦੁੱਧ ਨਾਲ ਖਾਣ ਨੂੰ. ਸਮਾਂ ਪਾ ਕੇ ਤਿੰਨੋਂ ਕੁੜੀਆਂ ਪੜ ਲਿਖ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਘਰ ਚੱਲੀਆਂ ਗਈਆਂ. ਤੇ ਅੱਜ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਕੋਲ ਮੈਲਬੌਰਨ ਆਈ ਸੀ ਪਰ ਮਨ ਉਦਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿਉਂਕਿ ਆਪ ਲੈਣ ਆਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕੋਈ ਓਪਰਾ ਬੰਦਾ ਭੇਜਿਆ ਏਅਰਪੋਰਟ ਤੋਂ ਲੈਣ ਲਈ. ਸਭ ਕੁਝ ਓਪਰਾ ਜਿਹਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਘਰ ਪਹੁੰਚਣ ਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਦਾ ਤੇਲ ਚੋਂਣ ਤੇ ਪੈਰ ਧਵਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਘਰ ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਚ ਲੱਗੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਬੈਨਰਾਂ ਤੇ ਰੰਗ-ਬਰੰਗੇ ਬੁਲਬੁਲਿਆਂ ਨਾਲ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤਾਂ ਸਭ ਉਦਾਸੀਆ ਉੱਡ ਗਈਆਾਂ. ਬਰਫ਼ੀ ਨਾਲ ਮੂੰਹ ਮਿੱਠਾ ਕਰਾਉਂਦੇ ਮੇਰੀ ਧੀ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਅੱਜ ਤੇਰਾ ਦਿਨ ਹੈ ਮਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ women day ਹੈ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇ ਵਕਤ ਨਾਲ ਬਦਾਮਾਂ ਦੀ ਤਾਸੀਰ ਵੀ ਠੰਡੀ ਹੋ ਗਈ ਹੋਵੇ.
ਬਲਜੀਤ ਫਰਵਾਲੀ
