ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਸਿਆਣਾ ਜਾਨਵਰ ਅਤੇ ਇਨਸਾਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਇਨਸਾਨ ਧੋਖਾ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਜਾਨਵਰ ਨਹੀਂ । ਇਕ ਅਜਿਹੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦੀ ਘਟਨਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸਾਂਝੀ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ।
ਇਕ ਵਾਰ ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਨੇ ਇਕ ਮਿੱਤਰ ਕੋਲੋਂ ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਇਕ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਬੱਚਾ ਲੈ ਆਉਂਦਾ । ਹਾਲੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਛੋਟਾ ਸੀ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਨ ਖੁਲੀਆਂ । ਅਸੀਂ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਸ਼ੇਰੁ ਰਖਿਆ । ਸਾਨੂੰ ਘਰੋਂ ਬੜੀਆਂ ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਪਈਆਂ । ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਜਾਨਵਰਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਲੀ ਨਫ਼ਰਤ ਸੀ । ਜਦੋਂ ਕਦੇ ਵੀ ਸ਼ੇਰੁ ਘਰ ਵਿਚ ਹੱਗ ਦੇਣਾ ਤਾਂ ਬਾਪੂ ਨੇ ਸਾਡੇ ਪਿੱਛੇ ਰਾਸ਼ਨ-ਪਾਣੀ ਲੈ ਕੇ ਚੜ੍ਹ ਜਾਣਾ । ਸ਼ੇਰੁ ਜੱਤਲ ਨਸਲ ਦਾ ਕੁੱਤਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਸਦੇ ਵਾਲ ਬਹੁਤ ਲਹਿੰਦੇ ਸਨ । ਬੇਬੇ ਨੇ ਜਦੋਂ ਝਾੜੂ ਲਾਇਆ ਕਰਨਾ, ਸਾਨੂੰ ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਕੱਢੀ ਜਾਇਆ ਕਰਨੀਆਂ । ਅਸੀਂ ਵੀ ਚੰਗੇ ਢੀਠ ਸੀ । ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਸੁਣੀ ਜਾਇਆ ਕਰਨੀਆਂ ਪਰ ਟੱਸ ਤੋਂ ਮੱਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦੇ ।
ਜਿਵੇਂ ਤਿਵੇਂ ਸਮਾਂ ਲੰਘਿਆ । ਸ਼ੇਰੁ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ । ਇਕ ਦਿਨ ਸਾਡੇ ਘਰ ਮਹਿਮਾਨ ਆਏ ਹੋਏ ਸਨ । ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਦੋ ਕੁ ਸਾਲ ਦਾ ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਬੱਚਾ ਅਚਾਨਕ ਖੇਡਦਾ-ਖੇਡਦਾ ਗੇਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗਿਆ । ਸਾਰੇ ਗੱਲਾਂ-ਬਾਤਾਂ ਵਿਚ ਰੁਝੇ ਹੋਏ ਸਨ । ਅਚਾਨਕ ਸ਼ੇਰੁ ਦੇ ਭੌਂਕਣ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ । ਘਰ ਵਾਲੇ ਭੱਜ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਗਏ ਕਿਤੇ ਸ਼ੇਰੁ ਨੇ ਉਸ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਨਾ ਝਪੱਟੇ ਵਿਚ ਲੈ ਲਿਆ ਹੋਵੇ । ਪਰ ਬਾਹਰ ਜਾਕੇ ਜੋ ਦੇਖਿਆ ਉਸਨੇ ਸਭ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿਤਾ ।
ਦਰਅਸਲ, ਚਾਰ-ਪੰਜ ਅਵਾਰਾ ਕੁੱਤੇ ਬੱਚੇ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵੱਧ ਰਹੇ ਸਨ । ਪਰ ਸ਼ੇਰੁ ਉਸ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਇਕੱਲਾ ਇੰਨੇ ਕੁਤਿਆਂ ਨਾਲ ਜਾ ਭਿੜਿਆ । ਡਰ ਕਾਰਨ ਸ਼ੇਰੁ ਉੱਚੀ-ਉੱਚੀ ਭੌਂਕਣ ਲੱਗ...
ਪਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਉਸਦੀ ਅਵਾਜ ਸੁਣ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆ ਜਾਈਏ । ਸਾਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਸ਼ੇਰੁ ਦਾ ਡਰ ਲਹਿ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਅਵਾਰਾ ਕੁਤਿਆਂ ਉੱਤੇ ਟੁੱਟ ਕੇ ਪੈ ਗਿਆ । ਉਸ ਦਿਨ ਤਾਂ ਸ਼ੇਰੁ ਦੀ ਬੜੀ ਵਾਹ-ਵਾਹੀ ਹੋਈ । ਪਰ ਬਾਪੂ ਜੀ ਤੇ ਕੋਈ ਬਾਹਲਾ ਅਸਰ ਨਹੀ ਪਿਆ ।
ਕੁਝ ਦਿਨ ਫਿਰ ਇਕ ਹੋਰ ਅਜਿਹੀ ਘਟਨਾ ਵਾਪਰੀ ਜਿਸਨੇ ਬਾਪੂ ਜੀ ਦੀ ਸੋਚ ਵੀ ਬਦਲ ਦਿੱਤੀ । ਦਰਅਸਲ ਬਾਪੂ ਜੀ ਰੋਜ ਸਵੇਰੇ ਚਾਰ ਵਜੇ ਉੱਠ ਕੇ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ । ਇਕ ਦਿਨ ਅਚਾਨਕ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਘੜੀ ਦਾ ਅਲਾਰਮ ਨਾ ਵਜਿਆ । ਬਾਪੂ ਜੀ ਦੀ ਜਾਗ ਨਾ ਖੁੱਲੀ । ਸ਼ੇਰੁ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮੰਝੀ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਘੂੰ-ਘੂੰ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ । ਫਿਰ ਵੀ ਜਦੋਂ ਬਾਪੂ ਦੀ ਅੱਖ ਨਾ ਖੁਲੀ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰ ਮੰਝੀ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਬਾਪੂ ਜੀ ਵਾਲਾ ਖੇਸ ਲਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ । ਬਾਪੂ ਜੀ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਚੜਿਆ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੁਤਕਾਰ ਕੇ ਹੇਠਾਂ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ । ਪਰ ਅਚਾਨਕ ਬਾਪੂ ਜੀ ਨੇ ਜਦੋਂ ਘੜੀ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਚਾਰ ਹੋ ਚੁਕੇ ਸਨ ।
ਬਾਪੂ ਜੀ ਸਮਝ ਗਏ ਕਿ ਸ਼ੇਰੁ ਕਿਉ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਖੇਸ ਖਿੱਚ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਬਾਪੂ ਜੀ ਨੇ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸ਼ੇਰੁ ਦਾ ਸਿਰ ਪਲੋਸਿਆ । ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਾਪੂ ਜੀ ਦੀ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਨਫਰਤ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ । ਹੁਣ ਉਹ ਸ਼ੇਰੁ ਨੂੰ ਘੁਮਾਉਣ ਵੀ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਕਦੇ ਉਸਨੂੰ ਨਵਾ-ਧੋ ਵੀ ਦਿੰਦੇ । ਉਹ ਵੀ ਇਹ ਗੱਲ ਸਮਝ ਗਏ ਸਨ ਕਿ ਕੁੱਤੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ।
ਜਗਦੀਪ ਸਿੰਘ
