ਪੱਕੇ ਇਮਤਿਹਾਨਾਂ ਵੇਲੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਮੈਨੂੰ ਅਕਸਰ ਹੀ ਪਿੰਡੋਂ ਦਸ ਕੂ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਬਟਾਲੇ ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਜੀ ਕੋਲ ਪੜਨ ਲਈ ਭੇਜ ਕਰਦੇ..!
ਅਕਸਰ ਹੀ ਵੇਖਦਾ ਸਾਰੇ ਮੁੱਹਲੇ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਖਤ ਸੁਭਾਅ ਕਰਕੇ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਮੇਰੀ ਮਾਸੀ ਦਾ ਆਏ ਦਿਨ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਗੱਲੋਂ ਹਰੇਕ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਝਗੜਾ ਚੱਲਦਾ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ!

ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਰੋਜ ਸੁਵੇਰੇ ਤੜਕੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਪਾਣੀ ਖੁਆ ਕੇ ਕਮਰੇ ਦੇ ਬਾਹਰ ਕੋਠੀ ਦੀ ਦੱਖਣੀ ਬਾਹੀ ਵੱਲ ਰੁੱਖਾਂ ਹੇਠ ਪੜਨ ਬਿਠਾ ਦਿਆ ਕਰਦੀ..!
ਉਸਦਾ ਅਸਲ ਮਕਸਦ ਹੁੰਦਾ ਕੇ ਮੈਂ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਾਂ ਕੇ ਨਾਲ ਵਗਦੇ ਕੱਚੇ ਜਿਹੇ ਰਾਹ ਵਿਚੋਂ ਕੋਈ ਲੋਹੇ ਦੀ ਤਿੰਨ ਕੂ ਫੁੱਟ ਉਚੀ ਕੰਡਿਆਲੀ ਤਾਰ ਟੱਪ ਅੰਦਰ ਉਗਾਈ ਸਬਜੀ ਤੇ ਫਲ ਹੀ ਨਾ ਤੋੜ ਲਵੇ!

ਇੱਕ ਦਿਨ ਰਾਤੀ ਮੀਂਹ ਪੈ ਕੇ ਹਟਿਆ ਸੀ..
ਜਮੀਨ ਗਿੱਲੀ ਸੀ..ਮੈਂ ਕਿਤਾਬ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਘੜੀ ਕੂ ਲਈ ਅੰਦਰ ਬਾਥਰੂਮ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਚਲਿਆ ਗਿਆ..ਅਚਾਨਕ ਰੌਲਾ ਸੁਣ ਓਸੇ ਵੇਲੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਭੱਜਾ ਆਇਆ..ਕੀ ਵੇਖਿਆ ਕੇ ਉਚੀ-ਉਚੀ ਰੌਲਾ ਪਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਮਾਸੀ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਦੌੜੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ..!

ਬਾਹਰ ਤੀਹਾਂ ਕੂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਆਪਣੀ ਚੁੰਨੀ ਵਿਚ ਕੁਝ ਸੰਭਾਲਦੀ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਤਾਰ ਟੱਪਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਓਥੇ ਹੀ ਚਿੱਕੜ ਵਿਚ ਫਸ ਕੇ ਡਿੱਗ ਪਈ!

ਤਾਰ ਨਾਲ ਅੜ੍ਹ ਕੇ ਪਾਟ ਗਿਆ ਉਸਦਾ ਸੂਟ,ਸੱਜੇ ਪੈਰ ਵਿਚ ਚੁੱਬੀ ਹੋਈ ਨੁਕੀਲੀ ਕੰਡਿਆਲੀ ਤਾਰ ਅਤੇ ਕੋਲ ਹੀ ਭੋਏਂ ਤੇ ਡਿੱਗੇ ਪਏ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਕਰੇਲੇ ਅਤੇ ਕੱਚੇ-ਪਕੇ ਅਮਰੂਦ..ਮੈਨੂੰ ਅਤੇ...

ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਹੀ ਸਹਿਮ ਕੇ ਖਲੋਤੇ ਨਿੱਕੇ ਨਿੱਕੇ ਦੋ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਕਿੰਨਾ ਕੁਝ ਬਿਆਨ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ..!

ਮੈਂ ਓਹਨਾ ਨਿਆਣਿਆਂ ਅਤੇ ਇੱਕਠੇ ਹੋ ਗਏ ਮੁੱਹਲੇ ਦੇ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਵਾਂਙ ਉਸ ਹੇਠਾਂ ਡਿੱਗੀ ਪਈ ਦਾ ਆਖਰੀ ਅੰਜਾਮ ਵੇਖਣ ਲਈ ਸਾਹ ਰੋਕੀ ਓਥੇ ਹੀ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਬੁੱਤ ਬਣ ਖਲੋਤਾ ਰਿਹਾ!

ਫੇਰ ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਇੱਕ ਕਰਾਮਾਤ ਹੋਈ..ਮਾਸੀ ਭੱਜ ਕੇ ਭੁੰਜੇ ਡਿੱਗੀ ਦੇ ਕੋਲ ਗਈ..ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਚੁੰਨੀ ਦੀ ਕੰਨੀ ਪਾੜ ਉਸਦੇ ਪੈਰ ਵਿਚੋਂ ਵਗਦੇ ਲਹੂ ਦੇ ਐਨ ਉੱਤੇ ਬੰਨ ਦਿੱਤੀ..
ਮੁੜ ਝਿੜਕਾਂ ਦਿੰਦੀ ਹੋਈ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਖੁਦ ਦੀਆਂ ਗਿੱਲੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਪੂੰਝਦੀ ਹੋਈ ਆਖਣ ਲੱਗੀ “ਕਮਲੀਏ ਉਂਝ ਹੀ ਮੰਗ ਲੈਂਦੀ ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਨਾਂਹ ਕਰਨੀ ਸੀ..ਏਨੀ ਭੈੜੀ ਸਮਝਿਆ ਤੁਸਾਂ ਲੋਕਾਂ ਮੈਨੂੰ”?

ਘੜੀ ਕੂ ਮਗਰੋਂ ਹੀ ਅੰਦਰ ਭੁੰਝੇ ਬੈਠ ਤਾਜੀ ਰੋਟੀ ਖਾਂਦੇ ਓਹਨਾ ਦੋਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਨਵਾਂ ਸੂਟ ਪਾਈ ਉਸ ਔਰਤ ਦੇ ਚੇਹਰਿਆਂ ਤੇ ਉਭਰ ਆਏ ਸ਼ੁਕਰਾਨੇ ਅਤੇ ਤਸੱਲੀ ਦੇ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਭਾਵ ਵੇਖ ਮੈਂ ਖਾਸਾ ਹੈਰਾਨ ਸਾਂ..!

ਸਖਤ ਸੁਭਾ ਕਰਕੇ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਇੱਕ ਝਗੜਾਲੂ ਔਰਤ ਦੇ ਨਰਮ ਜਿਹੇ ਦਿਲ ਵਿਚੋਂ ਪਿਆਰ ਮੁੱਹਬਤ ਦੇ ਫੁੱਟਦੇ ਹੋਏ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਝਰਨੇ ਸ਼ਾਇਦ ਮੈਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਸਾਰੇ ਮੁੱਹਲੇ ਨੇ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਜੂ ਵੇਖੇ ਸਨ!

ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਜਵੰਦਾ