2011 ਮਾਰਚ ਦੀ ਗੱਲ ਆ ਇਹ, ਵੱਡਾ ਵੀਰ ਬਾਹਰ ਸੀ ਮੇਰਾ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਹਲੇ ਡੇਢ ਕ ਸਾਲ ਈ ਹੌਇਆ ਸੀ ਗਇਆਂ ਨੂੰ। ਡੈਡੀ ਜੀ ਪੰਜਾਬ ਪੁਲਿਸ ਚ ਸੀ ਪਰ ਸਿਹਤ ਖਰਾਬ ਰਹਿਣ ਕਰਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਰਿਟਾਇਰਮੈਂਟ ਲੈ ਲਈ ਸੀ ਮੈੰ ਤੇ ਵੀਰ ਇੱਕ ਹੀ ਕਲਾਸ ਚ ਸੀਗੇ ਕੱਠੇ ਫਿਰ ਵੀਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਪੜਾਈ ਫਿਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਲਈ, ਕਾਲਿਜ ਚ ਦਾਖਿਲਾ ਲੈ ਲਿਆ ਬੀ ਸੀ ਏ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸੀ ਦੂਜੇ ਸਮੈਸਟਰ ਦੇ ਪੇਪਰ ਸੀ ਚੱਲ ਰਹੇ ਜਿੰਦਗੀ ਬੜੀ ਹੀ ਵਧੀਆ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਪੱਕੇ ਦੌਸਤ ਨੇੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕਿਸੇ ਦੌਸਤ ਦੇ ਵਿਆਹ ਤੇ ਜਾਣਾਂ ਆ ਮੈੰ ਵੀ ਮੰਮੀ ਜੀ ਹੁਰਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਕੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪਿੰਡ ਵਾਲਾ ਵਿਆਹ ਸੀ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੀ ਸੀ ਬੜਾ ਮਜਾ ਕੀਤਾ ਵਿਆਹ ਚ ਫਿਰ ਜਾਗੋ ਦ ਵੇਲਾ ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਭੰਗੜਾ ਪਾ ਰਹੇ ਸੀ ਅਚਾਨਕ ਅੱਖਾਂ ਚ ਕੈਮਰੇ ਦੀ ਫਲੈਸ਼ ਵੱਜੀ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਗਰੁੱਪ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਲਾਅ ਰਹੀ ਸੀ , ਸਰੂ ਜਿਹਾ ਸ਼ਰੀਰ ਟੂਣੇਹਾਰੀ ਅੱਖਾਂ ਬੱਸ ਮੈਂ ਜਿੰਨੀ ਸਿਫਤ ਕਰਾਂ ਓਨੀ ਹੀ ਘੱਟ ਆ ਸਾਇਦ ਇਹਨੂੰ ਈ ਪਹਿਲੀ ਤੱਕਣੀ ਆਲਾ ਪਿਆਰ ਕਹਿੰਦੇ ਆ। ਬੱਸ ਫਿਰ ਮੈਂ ਹੁਣ ਵਿਆਹ ਚ ਨੀਂ ਸੀ ਓਹਦੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ ਮੱਤਲਬ ਦਿਲ ਨੂੰ ਲੱਗ ਗਈ ਸੀ ਪਤਾ ਕਰਨ ਤੇ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਏਹੇ ਦਿੱਲੀ ਆਲੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਆ ਜੀ। ਫਿਰ ਡੀ ਜੇ ਤੇ ਭੰਗੜਾ ਪਾਂਦੇ ਦੇਖਿਆ ਓਹਨੂੰ ਨੱਚਦੀ ਵੀ ਬਾਕਮਾਲ ਸੀ। ਅਸੀੰ ਵੀ ਫਿਰ ਭੰਗੜੇ ਤੌਂ ਬਾਦ ਰੌਟੀ ਖਾਧੀ, ਸ਼ਗਨ ਦੇ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਆਣਾ ਸੀ ਪਰ ਆਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕੀਹਦਾ ਕਰੇ। ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਮੁੰਡੇ ਨੇਂ ਜੌਰ ਪਾਇਆ ਕਿ ਸਵੇਰੇ ਬਰਾਤ ਵੀ ਜਾਣਾ ਆ ਤੁਸੀਂ ਭੰਗੜਾ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਪਾਂਦੇ ਓ ਓਥੇ ਵੀ ਖੱਪ ਕਰਨੀਂ ਆ ( ਵੈਸੇ ਮੈਂ ਸਰਾਬ ਨੀ ਪੀਂਦਾ ਭੰਗੜੇ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਚ ਵੈਸੇ ਈ ਸਰੂਰ ਚ ਰਹੀਦਾ ਆ)
ਆ ਗਿਆ ਫਿਰ ਅਗਲਾ ਦਿਨ ਗੌਡੇ ਗੌਡੇ ਚਾਅ ਸੀ ਦਿੱਲੀ ਆਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦਾ। ਆਪਣੇ ਹਸਾਬ ਨਾਲ ਟੌਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਚੱਲ ਪਏ, ਪੂਰੇ ਮੌਕੇ ਤੇ ਪੁੱਜੇ ਸਲਾਮੀਆਂ ਵੇਲੇ ਓਹਨੂੰ ਵੀ ਦੇਖ ਲਿਆ ਅੱਜ ਤਾਂ ਜਿਆਦਾ ਈ ਨੂਰ ਸੀ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਨਿਗਾ੍ਹ ਹੀ ਨੀ ਹੱਟਦੀ ਸੀ ਚਿਹਰੇ ਤੌਂ। ਪੱਕੇ ਦੌਸਤ ਦੇ ਸਰਕਲ ਚੌਂ ਹੌਣ ਕਰਕੇ ਲਾੜੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸੀ ਸਾਡੀ ਡੂਟੀ ਵੀ। ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਲਾੜੇ ਦੇ ਥੌੜੇ ਦੂਰੌੰ...
ਰਿਸਤੇ ਚੌਂ ਆ ਪਰ ਹੈ ਖਾਸ ਆ, ਇੱਕ ਦੌ ਵਾਰੀ ਓਹਦੀ ਮੰਮੀ ਨੇ ਓਹਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਤਾਂ ਨਾਮ ਵੀ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ। ਅਮ੍ਰਿਤ ਧਾਰੀ ਹੌਣ ਕਰਕੇ ਓਹ ਸਿਗਰਟ ਤੌਂ ਨਫਰਤ ਕਰਦੀ ਸੀ ਤੇ ਲਾੜੇ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਬਾਈ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਵਾਲੇ ਸਿਗਰਟ ਕਿਓਂ ਪੀਂਦੇ ਆ ਫਿਰ ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਜੀ ਸਾਰੇ ਨੀਂ ਪੀਂਦੇ ਓਹਨੇਂ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ ‘ਹੂੰਅ’ ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਗੱਲ ਹੌਈ ਸੀ ਓਹਦੇ ਨਾਲ। ਬਰਾਤ ਦੀ ਵਾਪਸੀ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਲਾੜੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸੀ ਘਰੇ ਆਏ ਜੌ ਵੀ ਸ਼ਗਨ ਵਿਹਾਰ ਸੱਭ ਦੇਖਿਆ। ਫਿਰ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਦਾ ਵੀ ਮਿਲਣੀ ਦਾ ਪ੍ਰੌਗ੍ਰਾਮ ਸੀ ਲਾੜੇ ਨੇ ਕੰਮ ਦਾ ਸਾਰਾ ਜੁੰਮਾ ਸਾਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਮੇਰਾ ਦੂਜੇ ਸਮੈਸਟਰ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਪੇਪਰ ਸੀ ਸੌਚਿਆ ਕਿ ਦੁਪਿਹਰ ਤੱਕ ਵਾਪਿਸ ਆਜੂਗਾ ਤੇ ਸਾਇਦ ਵਾਧੂ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰ ਕੇ ਓਹਦੀ ਨਿਗਾਹ ਚ ਆਜੂਗਾ ਤੇ ਗੱਲਬਾਤ ਅੱਗੇ ਵੱਧ ਜੂੰ ਪਰ ਕਾਲਿਜ ਦੂਰ ਹੌਣ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਦੌ ਕ ਵੱਜ ਗੇ ਮੈਂ ਵੀ ਕਾਲਿਜ ਤੌ ਸਿੱਧਾ ਵਿਆਹ ਚ ਆ ਗਿਆ ਪਰ ਓਹ ਕਿਤੇ ਨਾਂ ਦਿਖੇ ਹੌਲੀ ਜਿਹੇ (ਜੱਸੀ ) ਮੇਰੇ ਆੜੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਹਿੰਦਾ ਓਹ ਸਵੇਰੇ ਈ ਚੱਲਗੇ ਦਿੱਲੀ। ਬੜਾ ਵੱਡਾ ਝੱਟਕਾ ਲੱਗਿਆ ਸੁਰੂਆਤ ਤੌਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਮਾਪਤੀ ਜਿਹੀ ਲੱਗੀ ਪਰ ਖੈਰ ਰੱਬ ਦਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨ ਕੇ ਵਿਆਹ ਦੇ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਕਾਰ ਨਬੇੜ ਕੇ ਘਰੇ ਆ ਗਿਆ। ਪੇਪਰਾਂ ਤੌਂ ਬਾਦ ਘਰੇ ਵੀ ਦਿੱਲ ਨਾਂ ਲੱਗੇ ਹਾਦਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨੇਂ ਹੌ ਗਏ ਸੀ ਫਿਰ ਅਚਾਨਕ ਸ਼ੌਸ਼ਲ ਸਾਈਟ ਤੇ ਜੱਸੀ ਨਾਲ ਲਾੜੇ ਦਾ ਅਕਾਊੰਟ ਮਿਲਿਆ, ਫਿਰ ਫਰੈਂਡ ਲਿਸਟ ਚੌਂ ਓਹਦਾ ਅਕਾਊੰਟ ਵੀ ਮਿਲਿਆ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਰਾਹ ਜਿਹਾ ਦੀਖਿਆ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਓਹਦੇ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਹੌਰ ਗੱਲਾਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਸ਼ਾਇਦ ਨਈ ਪਤਾ ਲੱਗਣੀਆਂ ਸੀ ਓਹ ਵੀ ਕਾਲਿਜ ਪੜਦੀ ਸੀ ਦਿੱਲੀ ਕਿਹੜੀ ਜਗ੍ਹਾ ਸੱਭ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਮੈਂ ਫਿਰ ਨਵਾਂ ਅਕਾਊੰਟ ਬਣਾ ਕੇ ਫਰੈਂਡ ਰੀਕੁਐਸਟ ਕੀਤੀ ਪਰ ਨਾਮਨਜੂਰ ਹੌਈ ਫਿਰ ਮੈਂ ਹਾਰ ਕੇ ਮੈਸਿਜ ਕੀਤਾ ਕਾਫੀ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਜਵਾਬ ਆਇਆ ‘ਹੂ ਆਰ ਯੂ ?’।
ਬਾਕੀ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਚ।
ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ ਪਸੰਦ ਆਈ ਜਾਂ ਨਾਂ ਆਈ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਦੱਸਿਓ ਅਗਲਾ ਭਾਗ ਪਾਣ ਦਾ ਵੀ ਤਾਂ ਹੀ ਫਾਇਦਾ ਆ।
ਦਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ
ਦਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ
ਦੂਜਾ ਭਾਗ ਅੱਪਡੇਟ ਹੌ ਗਿਆ ਆ ਤੁਸੀਂ ਚੈੱਕ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੌ ਜੀ।
garg
plzz update next part …
Jagroop Singh
Agge v likhde yr
ਦਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ
ਬਹੁੱਤ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਜੀ ਸੱਭ ਦਾ। ਕੱਲ ਅੱਪਡੇਟ ਹੌ ਜਾਣਾ ਅਗਲਾ ਭਾਗ।
kajal chawla
next part jaldi lei k aao ji
Baljeet kaur
next part post kardo
Baljeet kaur
nice story
ਦਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ
ਬਹੁੱਤ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ, ਕੱਲ ਪੌਸਟ ਹੌ ਜਾਣਾ ਐ ਜੀ ਅਗਲਾ ਭਾਗ।
ਦਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ
ਦਿੱਲ ਮਿਲਿਆਂ ਦੇ ਮੇਲੇ ਹੁੰਦੇ ਆ ਸੰਧੂਆ
Jobi Sandhu
Bhut vadiya bai story teri.per ik gal a tainu college ch ni mili koi hor
Aman
Vry interesting story
Next part plz jaldi post kreo