ਚਿਰਾਂ ਤੋਂ ਉਹ ਪਿੰਡ ਚ ਉੱਚੇ ਚੁਬਾਰੇ ਵਾਲੇ ਵੱਜਦੇ । ਚਾਰ ਭਰਾ ਸੀ ਤੇ ਚੰਗੀ ਜ਼ਮੀਨ ਜਾਇਦਾਦ ਸੀ । ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਬਿਮਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ । ਛੋਟੇ ਹੁੰਦੇ ਦੇ ਕੋਠੇ ਤੋਂ ਡਿੱਗ ਪੱਸਲੀਆਂ ਤੇ ਸੱਟ ਲੱਗ ਗਈ ਤੇ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਦਮੇ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਹੋ ਗਈ । ਥੋੜਾ ਬਹੁਤਾ ਕੰਮ ਕਰਾ ਦਿੰਦਾ ਪਰ ਅਕਸਰ ਘਰੇ ਰਹਿੰਦਾ ਤੇ ਦੂਜੇ ਭਰਾ ਉਹਨੂੰ ਕੰਮ ਨੂੰ ਆਖਦੇ ਵੀ ਨਾ ।

ਸਮਾਂ ਬੀਤਿਆ । ਦੋਵੇਂ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਕੈਨੇਡਾ ਚਲੇ ਗਏ ਤੇ ਉੱਥੇ ਹੀ ਸੈੱਟਲ ਹੋ ਗਏ । ਤੀਜੇ ਨੰਬਰ ਵਾਲਾ ਭਰਾ ਜਿਹਦਾ ਨਾਮ ਜਗੀਰ ਸੀ । ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਸਾਊ ਸੀ । ਉਹ ਤੇ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਦੋਨੇਂ ਇੱਕਠੀ ਵਾਹੀ ਕਰਨ ਲੱਗੇ । ਬਾਹਰਲੇ ਆਉਂਦੇ ਤੇ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਰਹਿੰਦੇ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੋਵਾਂ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅਨਪੜ੍ਹ ਸਮਝ ਮੱਤਾਂ ਦੇ ਕੇ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ।ਕਦੇ ਕਹਿੰਦੇ ਕਿ ਧੀਆਂ ਵਿਆਹੋ ਆਵਦੀਆਂ , ਇਹਨਾਂ ਜਿੱਡੀਆਂ ਜੁਆਕਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਹੋ ਗਈਆਂ । ਕਦੇ ਕੁਛ ਕਦੇ ਕੁਛ ਪਰ ਮੂਹਰੇ ਲੱਗ ਕੇ ਦੋਵਾਂ ਚੋ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ।

ਜਗੀਰ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਖੇਤ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਮਿੱਟੀ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਦਸਵੀਂ ਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਆਵਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਵੀ ਨਾਲ ਲਾਈ ਰੱਖਦਾ । ਚੰਗੀ ਕਮਾਈ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਈ । ਬਾਹਰਲੇ ਭਰਾਵਾਂ ਦੇ ਮਨ ਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਹ ਗੱਲ ਖੜ੍ਹਕਦੀ ਕਿ ਜਗੀਰ ਤੁਰਿਆ ਫਿਰਿਆ ਬੰਦਾ ਏ , ਕਿਧਰੇ ਸਾਡੀ ਜ਼ਮੀਨ ਨਾ ਨਾਮ ਲਵਾ ਜਾਵੇ , ਸਾਂਝੇ ਪੈਸੇ ਖਾਈ ਜਾਂਦਾ ।

ਕੇਰਾਂ ਇੰਡੀਆ ਆਏ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਨਵੀਂ ਕਾਰ ਲੈਨੇ ਆ ਤੇ ਕਾਰ ਲੈ ਕੇ ਜਗੀਰ ਦੇ ਨਾਮ ਕਰਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਨਿੱਕੇ ਭਰਾ ਦੇ ਨਾਮ ਕਰਾ ਦਿੱਤਾ । ਮਸਲਾ ਵੱਡਾ ਨਹੀਂ ਏ ਕਿ ਕਿਸਦੇ ਨਾਮ ਏ ਪਰ ਗੱਲ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਏ । ਸ਼ਾਇਦ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਚ ਸੀ ਕਿ ਜਗੀਰ ਬੇਈਮਾਨੀ ਕਰੇਗਾ ।

ਕੈਨੇਡਾ ਜਾਣ ਲੱਗੇ ਆਵਦੇ ਮੁਖਤਿਆਰਨਾਮੇ ਦੇ ਕੇ ਗਏ ਤੇ ਉਹ...

ਵੀ ਨਿੱਕੇ ਭਰਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ । ਮਹਿਸੂਸ ਤਾਂ ਹੋਇਆ ਪਰ ਜਗੀਰ ਨੇ ਗੱਲ ਆਈ ਗਈ ਕੀਤੀ ।

ਬੇਬੇ ਬਾਪੂ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਚਲੇ ਗਏ ਤੇ ਭਰਾਵਾਂ ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਵੰਡ ਦਾ ਖਿਲਾਰਾ ਖਿਲਾਰ ਲਿਆ । ਵੰਡ ਬਾਹਰਲੇ ਭਰਾਵਾਂ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਹੋਈ ਤੇ ਜਗੀਰ ਨੂੰ ਫਿਰ ਉਹੀ ਵਰਤਾਅ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕਿ ਤੰਦਰੁਸਤ ਏ ਬਥੇਰਾ ਕਮਾ ਲੂ ਤੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਚ ਜ਼ਮੀਨ ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਥਾਵਾਂ ਤੋਂ ਜਗੀਰ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਉੱਤੋਂ ਜਗੀਰ ਨੂੰ ਥਾਂ ਥਾਂ ਭੰਡਦੇ ਕਿ ਉਹਦਾ ਸਾਰਾ ਟੱਬਰ ਚਾਲਾਕ ਏ ਤੇ ਸਾਂਝੇ ਘਰ ਨੂੰ ਲੁੱਟ ਖਾਈ ਗਿਆ । ਜਗੀਰ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੁਣ ਤੀਕ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਸਭ ਕੁਛ ਸਵੀਕਾਰਦਾ ਗਿਆ ਤੇ ਪਰ ਕਦੇ ਕਦੇ ਉਹਦੇ ਚਿੱਤ ਚ ਜ਼ਰੂਰ ਵੱਜਦੀ ਕਿ ਭਰਾ ਦੀਆਂ ਪੱਸਲੀਆਂ ਤੇ ਸੱਟ ਦਾ ਕਾਰਨ ਮੈਂ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ , ਜੋ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਏਹ ਵਾਰਤਾਉ ਹੋ ਰਿਹਾ । ਨਾ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਪੰਜੀ ਦੀ ਬੇਈਮਾਨੀ ਕੀਤੀ ਏ । ਫਿਰ ਵੀ ਕਿਉਂ । ਕੀ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਚੰਗਾ ਬਣਨ ਲਈ ਤਰਸ ਦਾ ਪਾਤਰ ਬਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਏ ।

ਅੱਜ ਕਿੰਨਾ ਕੁਛ ਸੋਚਦਾ ਪੈਲੀ ਵਾਹੁਣ ਜਾਣ ਲਈ ਜਗੀਰ ਟਰੈਕਟਰ ਤੇ ਜਾ ਬੈਠਾ ਤੇ 6 ਕੁ ਸਾਲ ਦਾ ਉਸਦਾ ਪੋਤਰਾ ਕੋਲ ਆ ਕਹਿੰਦਾ , “ਬਾਪੂ ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਣਾ ..ਟਰੈਕਟਰ ਤੇ … ਖੇਤ ਵਾਹੁੰਣ । “ ਜਗੀਰ ਨੇ ਪੋਤੇ ਦੀ ਗੱਲ ਅਣਸੁਣੀ ਕੀਤੀ ਤੇ ਟਰੈਕਟਰ ਸਟਾਰਟ ਪਾਸੇ ਹੋਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ।ਜਗੀਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਕਿ ਪੋਤੇ ਤੇ ਹੁਣੇ ਹੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਵਾਲੀ ਪੰਜਾਲੀ ਗਲ ਪਵੇ ਤੇ ਉਹ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਆਪਣਿਆਂ ਦੀਆਂ ਛਮਕਾਂ ਤੋਂ ਦੁਖੀ ਹੋ ਉਸ ਵਾਂਗ ਤੇ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤ ਵਾਂਗ ਬੌਲਦ ਬਣ ਜੁਗਾਲੀ ਕਰਦਾ ਰਹੇ ।
brarjessy