ਅਸੀਂ ਚਾਰ ਜਣੇ ਲੁਧਿਆਣੇ ਰੇਲਵੇ ਸ਼ਟੇਸ਼ਨ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਸਾਂ। ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਤਿੰਨ ਦੋਸਤ। ਗਰਮੀ ਦੀਆਂ ਛੁੱਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਚਾਰਾਂ ਨੇ ਮਨਾਲੀ ਘੁੰਮਣ ਦਾ ਮੰਨ ਬਣਾਇਆ ਸੀ। ਸਾਡੀ ਟ੍ਰੇਨ ਆਓਣ ਹੀ ਵਾਲੀ ਸੀ। ਜਲਦੀ-ਜਲਦੀ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਆਪਣਾ ਸਮਾਨ ਸਮੇਟਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਪਲੈਟਫਾਰਮ ਵੱਲ ਵੱਧ ਰਹੇ ਸਾਂ ਜਦੋਂ ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਰ ਉਸ ਉਪਰ ਪੈ ਗਈ।
ਵੀਹ ਕੁ ਸਾਲ ਤਾਂ ਹੋ ਹੀ ਗਏ ਹੋਣਗੇ ਤੇ ਫੇਰ ਵੀ ਮੈਂ ਦੇਖਦੇ ਸਾਰ ਓਨੂੰ ਪਹਿਚਾਣ ਲਿਆ! ਪਰ ਓਹ ਤਾਂ ਸਿਡਨੀ ਵੱਸ ਗਈ ਸੀ!? ਐਥੇ ਕਿਵੇਂ? ਮੈਂ ਜਾਂਦਾ ਹੋਇਆ ਇਕਦਮ ਰੁੱਕ ਗਿਆ! ਓਨੇ ਮੈਨੂੰ ਹਜੇ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਵੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਹੀ ਓਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਰੁੱਕ ਗਿਆ ਸਾਂ।
ਓਹ ਕਾੱਲਜ ਦਾ ਰੋਮਾਂਸ! ਓਹ ਵਿਆਹ ਕਰਾਓਣ ਦੇ ਸੁਪਨੇ, ਮੇਰੀ ਗਰੀਬੀ ਓਦੀ ਅਮੀਰੀ! ਫੇਰ ਓਦਾ ਵਿਆਹ ਅਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਪੱਕਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ।
ਸਭ ਕੁੱਛ ਬੱਸ ਪਲ ਭਰ ‘ਚ ਹੀ ਅੱਖਾਂ ਸਹਮਣਿਓਂ ਲੰਘ ਗਿਆ। ਓਦੇ ਵੀ ਸਿਰ ਤੇ ਧੌਲੇ ਆਂਓਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਸੂਟ-ਸਲਵਾਰ ਪਾ ਕੇ ਓਹ ਦੋ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਖੜੀ ਸੀ। ਨਾਲ ਓਦਾ ਹਸਬੈਂਡ ਵੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਖੜਾ ਓਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ। ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਕਿ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਸ਼ਾਇਦ ਟ੍ਰੇਨ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਵੀ ਗਏ ਹੋਣਗੇ।
ਇਕ ਮੰਨ ਕੀਤਾ ਕਿ ਓਨੂੰ ਜਾ ਕੇ ਮਿਲ ਲਵਾਂ! ਪਰ ਫੇਰ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਓਦਾ ਹਸਬੈਂਡ ਪੁੱਛੇਗਾ ਤਾਂ ਕੀ ਜਵਾਬ ਦਵੇਗੀ ਕਿ ਕੌਣ ਹੈ ਇਹ ਮੁੰਡਾ!? ਰਹਿਣ ਦੇ ਯਾਰ ਗੁਰਮੀਤ! ਆਪ ਤਾਂ ਤੂੰ ਰਹਿ ਗਿਆ ਛੜੇ ਦਾ ਛੜਾ! ਅਗਲੀ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਖੁੱਸ਼ ਹੈ। ਓਨੂੰ ਤਾਂ ਖੁੱਸ਼ ਰਹਿਣ ਦੇ!
ਓਨਾ ਦਾ ਓਹ ਪੁਰਾਣਾ ਘਰ ਵੀ ਮੈਂ ਪਿਛਲੇ ਮਹੀਨੇ ਈ ਦੇਖਕੇ ਆਇਆ ਸੀ। ਓਹ ਤਾਂ ਬੰਦ ਪਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਹਰ...
ਮਹੀਨੇ ਇਕ ਗੇੜਾ ਲਾਕੇ ਆਂਓਦਾ ਸੀ ਓਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਘਰ! ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਛੁੱਟੀ ਆਈ ਓਹ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਜਾਵੇ! ਪਿਛਲੀ ਵਾਰ ਗਿਆ ਸਾਂ ਤਾਂ ਪਤਾ ਚੱਲਿਆ ਕਿ ਓਹ ਵੀ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਸ ਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਓਨੂੰ ਦੋਬਾਰਾ ਦੇਖਣ ਦੀ! ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਹੁੱਣ ਤਾਂ ਅਗਲੇ ਜਨਮ ਈ ਮੇਲੇ ਹੋਣਗੇ।
ਪਰ ਅੱਜ ਅਚਾਨਕ ਇਸ ਤਰਾਂ ਐਥੇ ਸ਼ਟੇਸ਼ਨ ਤੇ ਮਿਲ ਜਾਏਗੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਦੇ ਇਹ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਨਈ ਸੀ! ਮੈਂ ਦੇਖੀ ਗਿਆ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਚਿਰ ਖੜਾ ਉਸਨੂੰ! ਮੇਰਾ ਮੰਨ ਭਰਦਾ ਈ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਦੇਖ ਲਾ ਪ੍ਰੀਤ! ਮੈਂ ਅੱਜ ਤੱਕ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਤੇਰੀ ਜਗਾ ਨੀ ਦਿੱਤੀ! ਮੰਨਦੀ ਆ ਕਿ ਨਈ!?
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਇਕ ਦੋਸਤ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਖੜੇ ਨੇ ਉੱਚੀ ਦੇਣੇ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਲਿਆ। ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੀ ਓਹ ਇਕਦਮ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਝਾਕੀ!! ਓਹਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮਿਲੀਆਂ! ਓਹ ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਚਾਣ ਗਈ ਸੀ।
ਮੈਂ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬੁਲਾਓਣਾ ਚਾਹਿਆ। ਉਸਨੇ ਵੀ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮੁਸਕੁਰਾਈ। ਵਰਿਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਮਿਲੇ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਓਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਸਾਡਾ ਆਪਸ ਚ ਇਹੀ ਵਾਅਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕਿ ਜਦੋਂ ਕਦੇ ਫੇਰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਬੱਸ ਮੁਸਕਰਾ ਦਵੀਂ! ਮੈਂ ਸਮਝ ਜਾਊਂਗਾ ਕਿ ਤੂੰ ਖੁੱਸ਼ ਏ!
ਓਹ ਮੁਸਕੁਰਾ ਪਈ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਫੇਰ ਆਪਣੇ ਰਾਹੇ ਹੋ ਤੁਰਿਆ! ਚੰਗਾ ਪ੍ਰੀਤ! ਹੁੱਣ ਫੇਰ ਅਗਲੇ ਜਨਮ ਈ ਮੇਲੇ ਹੋਣਗੇ! ਜੇ ਅਗਲਾ ਜਨਮ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ…………
ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਭੰਬਰ ਵੱਲੋਂ
