ਜੁਨੁਬੀ ਅਮਰੀਕਾ
ਮੁਲਜ਼ੀਮ ਪੰਦਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਲੜਕਾ ਸੀ ਜੋ ਸਟੋਰ ਤੋਂ ਚੋਰੀ ਕਰਦਾ ਫੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਗਾਰਡ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਸਟੋਰ ਦੇ ਸ਼ੈਲਫ ਨੂੰ ਤੋੜਦਾ ਫੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।
ਜੱਜ ਨੇ ਜੁਰਮ ਸੁਣਿਆ ਅਤੇ ਲੜਕੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ
ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਬ੍ਰੈਡ ਅਤੇ ਪਨੀਰ ਦਾ ਪੈਕੇਟ ਚੋਰੀ ਕੀਤਾ ਸੀ ਲੜਕੇ ਨੇ ਹੇਠਾਂ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ
ਕਿਉਂ?
ਮੈਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ
ਖਰੀਦਿਆ ਕਿਉ ਨਹੀ: – ਜੱਜ
ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਸਨ: – ਮੁੰਡਾ
ਪੈਸੇ ਪਰਿਵਾਰ ਤੋਂ ਲੇ ਲੈਂਦੇ
ਘਰ ਵਿਚ ਇਕਲੌਤੀ ਮਾਂ ਬੀਮਾਰ ਹੈ, ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰਾਂ ਵੀ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਚੋਰੀ ਕੀਤੀ.
ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ?
ਕਾਰ ਧੋਣ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਲਈ ਇਕ ਦਿਨ ਦੀ ਛੁੱਟੀ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ.
ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਮਦਦ ਮੰਗ ਸਕਦੇ ਸੀ.
ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਹੀ ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਚਲੇ ਗਿਆ, ਤਕਰੀਬਨ ਪੰਜਾਹ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਕੋਲ ਗਿਆ, ਆਖਰਕਾਰ ਇਹ ਕਦਮ ਚੁੱਕਿਆ.

ਕਰਾਸ-ਜਾਂਚ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ, ਜੱਜ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਸੁਣਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ: –

ਬ੍ਰੈਡ ਦੀ ਚੋਰੀ ਅਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਜੁਰਮ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਇਸ ਜੁਰਮ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹਾਂ।ਮੇਰੇ ਸਮੇਤ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ, ਅਸੀਂ ਅਪਰਾਧੀ ਹਾਂ, ਇਸ ਲਈ ਇੱਥੇ ਮੌਜੂਦ ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਦਸ- ਦਸ ਡਾਲਰ ਜੁਰਮਾਨਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੋਂ...

ਬਿਨਾਂ ਡਾਲਰ ਦਿੱਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲ ਸਕੇਗਾ.
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਜੱਜ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿਚੋਂ ਦਸ ਡਾਲਰ ਕੱਢੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਕਲਮ ਚੁੱਕ ਕੇ ਲਿਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ: –
ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਮੈਂ ਸਟੋਰ ਨੂੰ ਇਕ ਹਜ਼ਾਰ ਡਾਲਰ ਦਾ ਜੁਰਮਾਨਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਭੁੱਖੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਗੈਰ-ਮਨੁੱਖੀ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤਾ, ਜੇ ਉਸਨੇ ਚੌਵੀ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿਚ ਜੁਰਮਾਨਾ ਨਾ ਅਦਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਅਦਾਲਤ ਸਟੋਰ ਨੂੰ ਸੀਲ ਕਰਨ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ ਦੇਵੇਗੀ.
ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਜੁਰਮਾਨੇ ਦੀ ਪੂਰੀ ਰਕਮ ਅਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਲੜਕੇ ਨੂੰ ਤਲਬ ਕੀਤਾ।
ਫੈਸਲਾ ਸੁਣਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਦਾਲਤ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਲੋਕ ਉਸ ਲੜਕੇ ਦੇ ਹੰਝੂ ਪੜ ਰਹੇ ਸਨ, ਜੋ ਬਾਰ ਬਾਰ ਜੱਜ ਨੂੰ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਆਪਣੇ ਹੰਝੂ ਲੁਕਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਇਹ ਇਮਾਨਦਾਰ ਜੱਜ ਹਨ। ਕੀ ਸਾਡਾ ਦੇਸ਼ ਅੱਜ ਤੱਕ ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਫੈਸਲਾ ਦਿੰਦਾ।
ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ, 20-20 ਅਤੇ 25-25 ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਜਦੋਂ ਮਨੁੱਖ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਸਾਬਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਿਰਫ ਮਾਨਯੋਗ ਅਦਾਲਤ ਦੁਆਰਾ ਬਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
* ਦੁਖੀ ਆਤਮਾ * # ਕਾਪੀ